Trouwen, randjes, bloemen en Utrecht

In onze familie gaan neven en nichten trouwen. Tegenwoordig is zo'n dag heel anders ingevuld als vroeger. Fijn dat ieder het op een eigen manier kan invullen. Als familie word je vaak niet meer uitgenodigd, maar ik wil een felicitatiekaart sturen. Laatst kocht ik in Zwolle kaartjes met een zoenend paartje. Leuk om het dan op te leuken met de initialen van het bruidspaar en de datum erbij. 

Een wens van mij was een om lapje te maken met blackwork randjes. Na lang zoeken vond ik het eindelijk bij Cliffside Stitches. Vaak wordt daar op Aida stof gewerkt, maar dat heeft niet mijn voorkeur. Soms moet je dan de randjes aanpassen aan de breedte van de stof. Geen probleem, leuk wordt het toch wel. 

Elk jaar hebben wij andere bloemen in onze tuin. Dat komt omdat we ook veel potbloemen hebben met zaaigoed en of knollen. Dit jaar hebben we voor het eerst dahlia's in de tuin. Van knol tot bloem. Leuk proces om te zien groeien, soms per dag. We hadden wel wat werk van de slakken die ook erg van deze planten houden, maar het is gelukt. De eerste dahlia bloeit! 

Ook heb ik een Suzanne-met-de-mooie-ogen in de tuin. Deze is verkrijgbaar met oranje en/of gele bloemen. Ik koos voor geel omdat het mijn lievelingskleur is. Deze plant deed me denken aan vroeger. Mijn moeder was er ook een fan van en ik zie deze klimplant nog voor het raam staan, uitbundig bloeiend. Nu dus bij ons in de tuin. 

Na een rondje fotograferen in de tuin maakte ik een collage van alle kleurig bloeiende bloemen. Met uiteraard de voornoemde bloemen. 

Stokroos, Duizendschoon, Dipladenia, Dahlia, Suzanne en de Courgette in wording.

Sinds vorig jaar stond de datum van 29 juni al in onze agenda. Het jubileumconcert van het Kathedrale Koor Utrecht [KKU]. Gisteren reisden we met het openbaar vervoer richting deze plaats. Het concert was 's middags om half vier in de Sint-Catharinakathedraal. 

We kregen een wonderschoon concert tot onze oren. Een prachtig programma met een mooie programmering met o.a. het werk 'Rejoice in the Lamb'. Een heel speciaal werk met bijzondere teksten van Christopher Smart [1722-1771] en prachtige muziek van Benjamin Britten [1913-1976]. 

Het werk is één grote lofzang aan God, maar dan op een bijzondere manier. De schrijver van de teksten woonde op moment van schrijven in een inrichting voor geesteszieken. In de tekst moet alles God prijzen. Een bijzondere rol is weggelegd voor zijn eigen kat en de muis. De laatste strofe sprak mij dan ook nog aan vanwege de lofzang over de natuur. 

Onder het toeziend oog van Catharina van Alexandrië was het wederom een mooie brede belevenis over de Engelse koormuziek uit de 20e eeuw in Utrecht!

Naar het land van Lek en Waal

Van onze dochter kregen we de vraag of we wel wilden oppassen op maandag. Welja uiteraard. Wanneer komt het kind? Nee, het was oppassen op locatie, dus in Culemborg. Ik had een afspraak die ik wel kon verzetten en we gingen op zondag richting het land van Lek en Waal. Zo hadden we ook nog een gezellige dag met elkaar!

We besloten om de fietsen mee te nemen en gingen met elkaar een tochtje maken langs de Lek. De plaats Culemborg ligt aan de Lek en water is altijd al een grote trekpleister. Bovendien ga je dan twee keer met de pont en dat is ook altijd leuk. 

Op de pont betaal je ook een klein bedrag voor de overtocht. Omdat we geen contact geld bij ons hadden, moest dat even met de pin. Hiervoor mocht ik even in de stuurhut. Mijn blik viel op de scheepsbel en toen moest ik natuurlijk even doen of ik hem luidde. 

Over de Lekdijk fietsten we richting Schalkwijk en Beusichem. Hier voeren we terug naar de overkant, weer over het water en weer met de pont. 

De volgende dag gingen we met ons oppaskind naar slot Loevestein. Tot onze verrassing gingen we wederom met de pont. Het was heel erg regenachtig dus bleven we in de auto zitten. De maatschappij wordt steeds moderner en bij het wachten op de overtocht stond een groot bord met een QR code waarbij je je overtocht kaartje alvast kon betalen en digitaal downloaden. 

Via een spannende maar boeiende tocht langs de rivier de Waal arriveerden we bij de bestemming. Ook weer allemaal water in de vorm van regen en de kasteelgracht. Het kasteel ligt in de middle of nowhere tussen de uiterwaarden van de Waal. Al jaren fier opgericht in het landschap. Het kasteel is boeiend vanwege de ontsnapping van Hugo de Groot in de boekenkist. Hij zat hier gevangen vanwege een geloofskwestie. Hierop geënt is ook een interessante tentoonstelling 'Tegenpolen' in het kasteel. Het centrale woord hierbij is 'Vrijheid' in allerlei opzichten. Een bijzonder bezoek dus. 

Via de brug over de gracht verlaat je het kasteel weer. Op de houten brugleuningen staan de namen gegraveerd van veel beroemde personen die het kasteel bezocht hebben. Vorig jaar speelde het Sinterklaasjournaal zich hier af. Ook zijn naam is vereeuwigd op de brugleuning. 

Gelukkig konden wij in vrijheid [!] weer de pont nemen over de Waal. Deze vaart de hele dag frequent heen en weer zodat we vrij snel weer naar de overkant konden varen. 

Zo heb je plotseling een gezellige mini vakantie in het waterland van Lek en Waal. Getekend met vooral de tweede dag veel water en vooral veel hemelwater. 

Pioen, dagje Zwolle, wegwijzer en pojagi project

De tuin blijft boeien. Zeker vanaf mijn zitplekje naast het raam, waarop ik er het volle zicht op heb. 

De tuin blijft ook bloeien. Deze keer met een schitterende pioen. Dit jaar zit er maar één in, maar deze laat zich dan ook in alle glorie zien. Hij hing vanwege alle neerslag erg naar beneden, maar daar is snel iets aan te doen. Mensen hebben soms een beetje ondersteuning nodig, zo ook deze schitterende bloem.

Vorige week zondag was ik zomaar een dagje in Zwolle. Met dochterlief. Onze beide mannen waren allebei op stap en er zou 's avonds een leuk concert zijn in de grote kerk van Zwolle. We besloten er een uitje van te maken. We hadden geen vastomlijnd plan. Dat heeft als voordeel dat er altijd wel iets op je pad komt dat interessant is. 

Mijn oog viel onderweg nog op een bijzondere wegwijzer. Deze vond ik wel heel speciaal, want ik zette het op de foto vanwege het figuurtje bovenop de paal. Maar toen ik later nog even de foto bekeek zag ik ook alle diverse informatie op de bordjes. 

Met de OV-fietsen verplaats je je snel en we kwamen een mooie kerk tegen die we even bekeken. De mensen bij de entree attendeerden ons op de prachtige mozaïekvloer voor in de kerk. Deze was mooi om te zien, met diverse patronen. 

Ook zag ik nog een mooi glas-in-loodraam in de kerk. Vooral de kleurencombinatie vond ik bijzonder. De kerk is ongeveer 120 jaar oud en men heeft destijds besloten om de teksten bij afbeeldingen in het Nederlands te doen.  

Na nog wat rondstruinen door leuke straten en winkeltjes en een gezellige maaltijd was het al snel tijd voor het concert. Het jongenskoor uit Dalfsen zong een boeiend programma in diverse samenstellingen in de Onze Lieve Vrouwe Tenhemelopneming Basiliek met de Peperbustoren. De vorm van de toren lijkt op een peperbus, vandaar de bijnaam. 

Zoals in de meeste Godshuizen veel mooie versieringen in de kerk. Mijn oog viel op de florale beschilderingen. Deze zette ik dan ook op de foto. 

Ondertussen heeft zich een nieuw project aangediend. Onze zoon met schoondochter zijn vorig jaar getrouwd en ik heb een gedeelte van haar trouwboeket op haar verzoek gedroogd. Dat drogen is goed gelukt en ik had haar beloofd om het in een mooie vaas te zetten in hun nieuwe huis. Maar zoals zoiets soms gaat kwamen we op een ander plan. Via via kwam ik in aanraking met RimKim studio in Korea. Ik volg deze studio op diverse platforms. Zij houden zich o.a. bezig met pojagi, de Koreaanse quilttechniek. Ik zag hier een lijst met daarachter diverse lapjes stof. Hierdoor kreeg ik een idee om ook zoiets te maken en dan kan binnen in de lijst een vaasje met een aantal gedroogde bloemen. 

De stofjes had ik gekocht in Horst, na de workshop. Het moet wel enigszins bij de bloemen passen natuurlijk. Nu nog de lijst, want je moet natuurlijk wel een afmeting weten voordat je gaat starten. Eerst dachten we aan een fotolijst met diepte. Maar dat was lastig te vinden. Uiteindelijk kwamen we bij een wall box terecht. 

Deze hebben een diepte van 11 cm, dus uitermate geschikt voor een vaasje o.i.d. met bloemen. 

Ik maakte een drietal ontwerpen en er is eentje gekozen. Nu nog even puzzelen hoe ik dit ga doen met het in elkaar zetten. 

Gelukkig heb ik nog wat reststofjes van de workshop voordat ik definitief ga starten. Eerst nog maar wat oefenen...