zondag 28 februari 2021

Voorjaarsvakantie

Na de winterse post van 18 februari, gingen we werkelijk een bijzondere voorjaarsvakantie beleven. Nooit was het zo warm rond deze tijd van het jaar. Dat schiep diverse mogelijkheden. 

Mijn schoonmoeder was jarig en we vierden dit in hele kleine kring. 85 is best een bijzondere leeftijd. Na haar herseninfact is ze, met rollater, nog redelijk goed ter been en we maakten een leuke wandeling in de buurt van het Leekstermeer. Heerlijk weer hadden we daarbij. Dit zorgde voor een lentegevoel. Het kaartje dat ik erbij maakte is daar ook opgeínspireerd. Tulpen van de Threadwork Sal verwerkte ik op deze manier.  

Het project van Ruben Montini is ook hiermee verweven. Vorige keer liet ik het lapje zien met de twee Europese kleuren; geel en blauw. Ik borduurde de contouren van Europa. Omdat het ook met de cultuur van je eigen land te maken mocht hebben, borduurde ik een rij tulpen die over Nederland liep. Ik stuurde het naar museum Arnhem en wacht het verdere verloop af. Leuk om te bedenken en uit te voeren. 

Wij verzorgen, ook in de vakantie, de noodopvang bij de BSO. Er zijn soms maar heel weinig kinderen en dat biedt ook wel weer mogelijkheden. Twee keer ging ik met ze naar het bos. We gaan dan eerst de dieren voeren die in het hertenkampje verblijven. Daarna maken we een wandeling door het aangrenzende bos. We zien dan van alles, o.a. veel vogels en eekhoorns. We laten ons dan inspireren door de omgeving en gaan dan iets maken. Dit kan van alles zijn. De eerste keer een takkenbouwsel en de tweede keer werd het een boszon. Na afloop zei één van de kinderen zei tegen mij dat het de leukste dag was bij de BSO. Gewoon leuk en erg gezellig om te doen. 



Het lentegevoel zorgt ook voor mijn nieuwe papierpassie. Glas in lood, maar dan met papier. Nadat ik de sneeuwklokjes schilderde op het raam leek het mij leuk om een tulp van papier te maken. Na enig denkwerk en verzamelen van de benodigde materialen ga je aan de slag en dan volgt er een mooi resultaat. 

Deze bloemvormen ga ik voortzetten met een crocus en een narcis. Wordt vervolgd... 

donderdag 18 februari 2021

Wandelen in het winterse landschap, ShootingStarSal, tulpen en borduren voor Italiaanse kunstenaar

Net als heel veel mensen kon je tijdens het prachtige winterweer mooie foto's maken. We wandelden o.a. over de Peizermade en bij Hoornse Plas. 



De ShootingStarSal2020 van de Historische Stickmuster is gereed produkt. Ik had nog wat garen te kort en gelukkig kon ik die bestellen bij de Handwerkboetiek in Roden. De tussendoor randen heb ik met rose dichtgeborduurd. Dat vond ik wel leuk. In het patroon stonden alleen de sterren met goud, maar ik vond dat de staarten ook met goud geborduurd moesten worden. Het rose dat ik overhad, gebruikte ik voor de tussendoor randen. Past wel mooi in het geheel. 

Nu wilde ik het zelf gaan inlijsten, maar om een geschikte lijst te vinden was nog wel even een dingetje. Gelukkig heb ik er online eentje kunnen vinden. Nu maar afwachten wanneer het bezorgd wordt. 

Door Miriam van https://borduurblog.blogspot.com/ werd ik geattendeerd op https://www.facebook.com/groups/TheSteadyThreadBlackworkSAL. Een leuke sal met bloemen. Elke week komt er een nieuw patroontje. Hoe ik het ga uitvoeren weet ik nog niet, maar de tulpen kon ik alvast gebruiken voor een kaart. 

Door Martha van onze Fröbelfreulsgroep werd ik geattendeerd op een project van Museum Arnhem. Een Italiaanse kunstenaar is op zoek naar klein borduurwerkjes die hij wil gaan verwerken in een kunstwerk.

Museum Arnhem zoekt borduurwerkjes voor Europees kleed

Museum Arnhem zoekt borduurwerkjes om toe te voegen aan een geborduurd kleed van 30 meter lang. Het kleed is een project van de Italiaanse kunstenaar Ruben Montini, die wil dat inwoners van alle Europese lidstaten meewerken aan zijn kunstwerk. „Het eindresultaat moet een metafoor zijn voor de schoonheid van de EU, een smeltkroes van verschillende mensen met gemeenschappelijke culturele achtergronden”, aldus Montini.

Montini begon drie jaar geleden aan zijn kunstwerk. Hij reisde met het kleed langs Europese musea. Overal mochten borduurliefhebbers aanschuiven om naar eigen inzicht een stukje op te werken. Maar toen de coronacrisis uitbrak kwam het project stil te liggen, omdat in veel landen musea gesloten zijn en mensen op afstand van elkaar moeten blijven.

Voor Nederland zamelt Museum Arnhem nu tot 28 februari borduurwerken in. De lappen worden opgestuurd naar de kunstenaar, die ze op de lange lap verwerkt. Deelnemers mogen helemaal zelf weten wat en hoe ze borduren, want de EU zou idealiter ook zonder beperkingen en grenzen moeten functioneren volgens Montini. Het uiteindelijke resultaat wordt later dit jaar geëxposeerd in het Italiaanse Turijn.

Het is natuurlijk leuk om hier iets voor te maken. E.e.a. staat nu in de startblokken. Ik heb nu een paar dagen voorjaarsakantie en dus ook tijd om dit vóór 28 februari te maken en in te sturen. Wordt wel weer vervolgd denk ik. Sowieso laat ik mijn produkt zien en ik hoop dat we op de hoogte gehouden worden van hoe de kunstenaar het verder gaat verwerken.  



vrijdag 12 februari 2021

Winter met sneeuw en vorst, lezen en freubelen, ijsbloem en Valentijn

En opeens was de winter daar. Een aantal dagen werd deze van te voren voorspeld. Maar op zondag was hij er dan. Sneeuw, wind en vorst. Dit geeft enigszins overlast, maar vooral veel winterpret. De hele wereld ziet er even anders uit en dat is prettig. Genieten, vooral voor mij... wintermens. 

Op Facebook raakte ik geïnspireerd door een leuke challenge, nl. ijsbloemen maken. Nu had ik nog wat anemonen op de vaas en één daarvan leende zich goed. Een leeg vlapak vullen met water en de bloem en dan buiten zetten in de vorst. Je krijgt een prachtig resultaat. Ik kan wel genieten van deze ijsbloem!

Voor de Fröbelfreules maakte ik een overzichtsfoto van wat mij bezighield. Op de foto een boek, mijn vogel en mijn sterren. De laatste twee zijn mijn freubelprojecten van dit moment. De sterren zijn bijna gereed om weggeschoten te worden en het vogeltje hangt bijna aan een stokje. Dat gaat lekker door zo. Het boek 'De bergen zingen', is een familiegeschiedenis die zich afspeelt in Vietnam. Vaak lees je daar niet zoveel over, maar wat daar allemaal gebeurd is in het vrij recente verleden is eigenlijk niet met een pen te beschrijven. Verschillende generaties worden gevormd door de geschiedenis van Vietnam. Het gaat niet alleen over het geweld, maar ook over de kracht van een familie, over menselijkheid, liefde, hoop enz. Het boek is enorm boeiend en goed leesbaar. 

Nu het bijna 14 februari op de kalender is, raken de mensen in de ban van Valentijn. Zo ook de kinderen van de bso. We maakten ijskoude raamhangers met diverse materialen. In principe hetzelfde procédé als bij de ijsbloem. Het resultaat is verrassend en leuk. Ik zette er een paar op de foto, die na een dikke nachtvorst mooi hard geworden waren. 



Onze poezen zijn nog nooit zo inhuizig geweest. Ze hebben een hekel aan de kou en de sneeuw. Maar ja, soms willen ze wel even naar buiten. Om kenbaar te maken dat ze weer naar binnen willen gaan ze op de regenton zitten net voor het raam. Vanmorgen maakte ik deze foto van Nuna. Ik werd getroffen door de poes, uiteraard !!!, maar ook door de reflectie van de bomen en het licht in het raam van de achterdeur. 

Gelukkig kunnen we nog even genieten van het winterse weer. Hoort ook bij de winter voor mijn gevoel! 

donderdag 4 februari 2021

Bloemen verven, winterse wandelingen met winterse foto's en borduren met een verrassende kleur

Zoals reeds eerder gemeld ben ik aan het verven gegaan. Wat past er goed bij een sneeuwpop? Juist, sneeuwklokjes. Ik ben niet zo goed in verven, dus ik zocht en vond veel sneeuwklokjes. Ik ben gewoon maar begonnen met verven en het resultaat ... daar ben ik best tevreden over. 

Als het weekend is gaan we even buiten de dorpsgrenzen wandelen. Op zaterdag wandelden we in Midwolda. Eerst even kijken bij de ijsbaan "Eigen Kracht" en daarna rondom de Ennemaborgh. Gesitueerd in het prachtige Groninger landschap. Doordat we vorst hadden zag alles er redelijk ijzig uit. 






Op zondagmorgen werden we wakker in een winterse wereld. Van de grassen rondom het huis maakte ik een paar mooie foto's. 


's Middags leek het mij mooi om te kuieren in de omgeving van het Leekstermeer. Langs het kanaal is een prachtig nieuw fietspad aangelegd enige jaren geleden en daar kun je goed lopen. Sfeervol met het bevroren water en de wuivende grassen en rieten. Heerlijk.


Het sterren en staarten project is bijna voltooid. De rechte lijnen vul ik in met roze, een niet zo voor de hand liggende kleur. Maar het effect is verrassend.