zondag 17 maart 2024

Vervolg Sashiko Hitomezashi en Pasen

Als je eenmaal weet hoe de steken gaan kun je verschillende steken uitproberen. Er zijn dan leuke resultaten. Het repeterende patroon, eerst horizontaal en dan verticaal, is prima te maken. Het zorgt voor regelmaat en doordat je op verschillende plekken insteekt, krijg je wisselende resultaten. 

Na de basissteken te hebben geoefend, kwamen de wat grotere vlakken aan bod. Je ziet dan meteen dat een repeterend patroon speciale effecten geeft. Het patroon komt dan goed naar voren. Op de oefenlap stonden een cirkel, een vierkant en een zeshoek. Deze besloot ik op de volgende manieren te vullen. 



Na het oefenen besloot ik om te gaan voor eigen variaties. De cirkel vulde ik met de vier patroontjes plus rechtsboven een variatie op de vierkantjes, met daarin de letter 'G'. Een monogram. 


Pasen is in aantocht en wat is er dan leuker om eieren te maken! Geborduurde met de nieuwe techniek.


Als eerste maakte ik een randjesei. De verschillende patronen op het ei met als tussenlijn de doorsteekranden. 
Een sjabloon was snel gevonden en met de Frixion ball pen is deze zo getekend op het stramien. Erg fijn is dat je nadat het werkstuk klaar is je deze inkt uit het lapje strijkt. 

Als tweede ei maakte ik een zelfbedachte variatie met de doorsteekranden op verschillende manieren ernaast. Leuk voor het effect. Ik borduurde met hetzelfde garen op hetzelfde stramien, maar de kleur lijkt anders. De doorsteekranden zijn natuurlijk wel dichter op elkaar geborduurd. 


Soms lijst ik werkstukken in en soms niet. Tijdens de afgelopen vakantie in Denemarken vond ik in een kringloopwinkel een prachtig mahonie houten lijstje met een ovale uitsparing. En wat denk je? Het ei past precies! 

Fijne lentezondag 🙋

woensdag 13 maart 2024

Tulpen op diverse manieren getoond; opgaan, blinken en verzinken

Omdat ik ziek was werd ik enorm verrast met een enorm boeket tulpen. Wat een prachtige verrassing als je ziek bent. Ik besloot om er elke dag drie foto's van te maken en die in een collage weer te geven. Zoals meestal als je met zoiets bezig bent, ontstaat er een nieuw ritme met leuke aandachtspunten. Ik kon lang genieten van de bloemenpracht en heb dus ook veel foto's.

dag 1 - een enorm boeket rose en enkele paarse tulpen

dag 2 - ze tonen elke dag meer kleur

dag 3 - terwijl ik de dagelijkse foto maak zie ik de overwegend rose kussen op de achtergrond. Grappig object op de foto. 


dag 4 - de tulpen komen steeds meer uit en de rose kleur komt steeds meer uitdrukking


dag 5 - door het kussen op de foto werd ik op een idee gebracht. Ik heb nog een rose schenkkan met dito glas. Past er ook mooi bij.

dag 6 - mijn papieren glas in lood tulp, rose, bij het steeds uitbundiger wordende boeket.

dag 7 - het tulpenquiltje erbij

dag 8 - foto met weer een ander tulpenproject. Ik heb best al veel werkstukken met tulpen gemaakt. 

dag 9 - mini borduurtulpje op een stukje hout. De tulpen worden steeds langer en gaan hangen. En kijk eens ... daar staat plotseling Nuna ook op de foto rechtsonder.  

dag 10 - Buiten bloeit de prunusboom uitbundig rose. Toevalstreffer, in het midden van het echte glas in loodraam zijn ook rose bloemblaadjes. Op de detailfoto in het midden mijn lieve poes Lodewijk. 


dag 11 - de laatste dag van de tulpen. Ze beginnen af te vallen en zijn uitgebloeid. Alhoewel dat nog niet heel erg zichtbaar is op de foto. Rechtsonder het sashiko-hitomezashi-randjes-paasei. Het jongste borduurproject.  

Verder gaat alles hier zijn gangetje. Rust is het devies. Daar hou ik me dan ook maar aan. Helaas miste ik hierdoor wel de maandelijkse bee, het gezellig samenzijn met de Freubelfreules. Ik hoop er de volgende keer weer bij te zijn. 

maandag 4 maart 2024

Workshop, Sashiko/Hitomezashi, voorjaar, De Jane's

Vorige week had ik mij opgegeven voor een workshop Sashiko/Hitomezashi in Utrecht. Om de energie goed te verdelen had ik bedacht om op vrijdag al naar Culemborg te gaan voor gezelligheid bij dochterlief en een overnachting. De volgende dag hadden we de workshop. Erg leuk en interessant.

Bij de Freubelfreules hebben we ook sashiko gedaan maar dan op de traditionele manier. Dit is op de moderne Europese manier. Hitomezashi betekent letterlijk 1 steek sashiko. We kregen een lap met een stencil met verschillende patronen. Deze dag zetten we de eerste stap op dit stramien. Leuk en anders om te doen. Het lijkt ook enigszins op blackwork, maar het patroon is hier repeterend van horizontaal naar verticaal. Met weer variaties uiteraard.


Aan het eind van de dag zou ik weer met het OV naar huis. Maar dit liep anders omdat ik toen ik wilde vertrekken verschrikkelijk onwel raakte. Duizelig, misselijk en out of order. Ook moest ik braken. Zo erg, dat de dokter geconsulteerd werd. Ik werd onderzocht en uiteindelijk kwam er uit dat ze dachten aan een virale ontsteking n.a.v. de wekenlange verkoudheden. Manlief kwam over uit het Noorden en bleef met mij weer overnachten bij de dochter en schoonzoon. Ik kon werkelijk niet meer op mijn benen staan. De conclusie was ook dat het wel enige tijd, lees enige weken, in beslag neemt. Dus pas op de plaats. Gelukkig zijn de klachten al veel minder als ik het maar flink doseer. Voor mijn rust lig ik regelmatig op de bank met het gezelschap van.... mijn lieve poezen!


Nu kan ik weer iets borduren aan de lap van de workshop. Dit zijn de vorderingen tot nu toe. 


Het laatste patroontje, de Zenizashi [de muntsteek] heb ik in vier delen verdeeld omdat ik dat leuk vond. 

Rechtsonder over 2 draadjes
Linksonder over 3 draadjes
Linksboven over 1 draadje [het stramien is hiervoor te klein, 14 draads, het komt niet tot zijn recht]
Rechtsboven over 4 draadjes 

Grappig om te zien hoe verschillend het er dan uitziet, terwijl het hetzelfde patroon is. 

Ondertussen gaan we naar het voorjaar. Bij huis is de Prunus in bloei. Mooie plaatjes in de zon. 


Ook bloeit het speenkruid al uitbundig. Ook altijd een vroege voorjaarsbloeier. 



Van Heather Marshall las ik het boek 'De Jane's'. 

Een debuutroman van de schrijfster met als hoofdthema de legalisering van abortus. Het verhaal speelt zich af middels drie hoofdpersonen waarvan het verhaal zich afspeelt in de jaren zeventig, de jaren negentig en het jaar 2017. Boeiend, leuk en interessant om te lezen. Je krijgt zo weer een heel ander beeld van deze geschiedenis. 

woensdag 14 februari 2024

Dieren in de aandacht

Project  🐻 is af. De stiksteken zijn gezet, de hartjes zijn erop geborduurd en uiteindelijk is de geboortedatum en zijn de namen erbij gezet. Alweer een uitdagend project tot een einde gebracht. 


Andere dieren waarover ik hier schrijf hebben betrekking op een concert van kamerkoor Sforzato in Utrecht o.l.v. onze dochter. Op 11 februari reden we richting Utrecht voor dit concert. De titel van deze muzikale reis: 'De haas en de schildpad' beloofde een aantal liederen met daarin de dieren die zijn verwerkt. Dit werd volledig waargemaakt. 


Welke dieren kwamen er voorbij? Dit waren:

        de koekoek
        de uil
        de nachtegaal
        de zwaan
        het roodborstje
        de vlinder
        de muis
        de muis
        de tortelduif
        de vos
        de gans en de zwaan

Diverse Engelse componisten hebben hebben zich door deze dieren op verschillende wijze laten inspireren. Het koor heeft de beelden uit de fabels en andere dierenverhalen vertaald in spannende en kleurrijke muziek. Het was een prachtig, leuk en divers concert!

Het thema van dit concert werd nog versterkt door de locatie waar we hier naar luisterden. In de Dominicuskerk zijn prachtige glas in lood ramen. Bijna alle met hetzelfde onderwerp, nl. dieren. 


Een heerlijke dag in Utrecht!

vrijdag 9 februari 2024

Project beer 🐻 en bijzonder lezen

Project beer vordert gestaag. Alle kruisjes staan er bijna op en het is toe aan de fijn tuning. We hebben even berekend dat ik er bijna vier weken mee onderweg ben. En dat is best wel heel snel gegaan. Het patroon is volledig groen gekleurd en de hele afbeelding is te zien op het doek. 



Nu ben ik natuurlijk niet alleen maar aan het borduren. Tussen de bedrijven door lees ik ook ongelooflijk veel. Het hele oeuvre van Lars Kepler, de naam van een schrijversechtpaar, dat angstaanjagende thrillers schrijft. Het gaat met name over de inspecteur Joona Linna die hoofdinspecteur is bij de politie in Zweden en die te maken krijgt met bizarre moorden. Heel spannend om te lezen. Wat nog wel bijzonder is om te weten  is dat het pseudoniem Lars Kepler een eerbetoon is aan de Zweedse schrijver Stieg Larsson [bekend van de spannende Millennium serie] en aan de Duitse wetenschapper Johannes Kepler. Nu maar wachten op het vervolg dat er ongetwijfeld komt, want elk boek eindigt met een cliffhanger. 


Hierna las ik de literaire thriller van Anya Niewierra.  'De Camino' gaat over een vrouw die vanwege rouwverwerking de pelgrimsroute loopt. Dezelfde route die haar man volgde en die uiteindelijk zelfmoord pleegde. 
Een intrigerend boek die dilemma's weergeeft waarmee de hoofdpersoon Lotte mee te maken krijgt. Ook zie je hierin bijzondere passages over hoe ze omgaat met haar rouwproces. Het verhaal hield en houd mij vanwege de levensvragen die naar voren komen, nog wel even bezig. Een aanrader om te gaan lezen. Eentje die op mijn bestsellerlijst komt. 

maandag 5 februari 2024

Openbaar kunstbezit

Regelmatig rijd ik over de weg tussen Boerakker en Grootegast/Doezum. Deze loopt in de plaatselijke polder via het plaatsje Lucaswolde. Mijn blik valt dan op de kunstwerken die staan bij de vier verkeersdrempels aan de kant van de weg. Vaak dacht ik dan, daar wil ik meer van weten. Onlangs was ik weer onderweg en dacht nu ga ik het doen. Ik zette alle kunstwerken op de foto en toen ik weer thuiskwam kon ik na wat zoekwerk achterhalen wat de gedachte er achter is.

De weg moest veiliger worden en is aangepast met dus o.a. verkeersdrempels. De herinrichting is aanleiding geweest voor de lokale kunstenaar Jan Bouma in Lucaswolde om bij de drempels kunstwerken te bedenken, uit te voeren en te plaatsen.

Hij wilde met zijn uit cortenstaal gemaakte silhouetten een verbinding leggen met de historie van zijn woonplaats. Hij maakte er dus vier. Per foto zal ik de gedachte erbij vermelden. 

Zwerfster vrouw Snakenburg

Broodjager Fokke Venema

Ruige Jannes Berends

Gebroeders Van der Warf

Voorlopig zullen de voorbijgangers herinnerd worden aan het leven in deze streek aan het begin van de vorige eeuw. Voor mij is het nu ook leuk om te weten wat de achtergrond is van de werken als ik weer eens onderweg ben.

Ook het nu dus Openbaar Kunstbezit geworden! 

zaterdag 3 februari 2024

Snipverkouden, borduren

Vanaf woensdag ben ik in de rust, ik ben snipverkouden, 🤧 hatsjoe... Dus pas op de plaats. Dat biedt dan meteen wel weer mogelijkheden op lees- en borduurgebied. 


Dit waren de vorderingen van het borduurproject tot woensdag. Zo langzamerhand komt het verder. Een oud schaatscoach zei eens dat de schaatsers eerst met het ijs in gesprek moet raken voordat ze kunnen vlammen. Ik heb dat ook altijd met een borduurwerk. Eerst komt de verkenning en dan komt er schot in de zaak. Bovendien wil je het goed doen, vooral ook omdat het voor iemand anders is. 

Bij het project zit een uitgebreid patroon. Hier houd ik op bij tot hoever ik ben, anders zie je door de bomen het bos niet meer. In dit geval door de tekens wellicht niet meer hoe ver je bent. Nu zal dat over het algemeen wel meevallen, maar het is ook leuk om te zien hoe ver je gevorderd bent. 

Op het stramien zie je vervolgens ook de vorderingen. De haas en de poes komen langzamerhand tevoorschijn. Bij de beer moet de kop d'r nog op! De tekening komt langzaam naar voren. Vooral doorgaan 😸 

Onder het genot van mooie muziek, een kopje thee en dit borduurwerk komt het helemaal in orde. 🤧