Zand

De laatste vakantiedagen brengen we veel buitenshuis door. We brachten een bezoek aan Aqua Zoo in Leeuwarden. Vroeger heette het Otterpark Aqua Lutra. Toen ging het nog vooral over otters en dat ze beschermd en in stand gehouden moesten worden. Ik spreek dan over de negentiger jaren van de vorige eeuw. Ons bezoek aan de dierentuin had deze keer voornamelijk te maken met ZAND.

Dit was te zien bij de entree

Manlief had ergens gelezen dat er hier zandsculpturen te zien waren. En dat vinden wij altijd erg leuk. Deze keer ging het dus over dieren van zand in de zoo. We wisten niet wat verwachten konden, alleen dat het met dieren te maken had. 

Maar de zoo van destijds is volledig verandert in een dierentuin. Heel veel dieren hebben we gezien met de daarbij behorende sculpturen. Zo verrassend en erg mooi gemaakt. Helemaal als je bedenkt dat de beelden al in april gemaakt zijn. 23 augustus was een van de laatste dagen voordat ze afgebroken gaan worden. Zo nu en dan miste er een oor of een stukje staart, maar over het algemeen waren de uit het zand gesneden dieren in een fantastische conditie. Een lust voor het oog en met grappige accenten. 

Naast de zandsculpturen zagen we in het mooi aangelegde park ook veel dieren. Te zien in verschillende thema's in een zo natuurlijk mogelijke overwegend groene en natte omgeving. Maar het blijft een kunstmatige omgeving natuurlijk, want ze kunnen niet zelf jagen uiteraard. Ik kiekte er een paar die ik erg leuk vond en die over het algemeen ook nog relatief veel vrijheid genoten. 

Een mooi park met prachtige zandsculpturen. Ik eindig, uiteraard zou ik zeggen, met twee zanderige Gg's!

Vakantie, Varen, Fietsen en Vrij zijn

Het is voor ons beiden nog Vakantie. Naast de dagelijkse bezigheden tijd voor uitjes.

Ik had gelezen over de Dollard fietsroute. Ik keek, onderzocht het en het leek ons leuk om te gaan doen. Het was nog even lastig om de boottocht te boeken. Deze vaart nl. op woensdag, vrijdag en zaterdag. Bovendien is de Duitse website ingericht vanuit Duitsland. Maar de aanhouder wint en we stappen op aan boord van de, hoe kan het ook anders, De Dollard.

Eerst rijd je naar Delfzijl. Hier stap je op de boot, met je fiets. Vervolgens Vaar je naar Emden en Ditzum over de woeilige baren. Hier stap je op de Fiets en rijd je via de kustlijn terug naar Delfzijl. Onderweg kom je niet heel veel tegen, maar de rust, de wind, de zon, het landschap, het water; dat zijn soms de dingen die je nodig hebt om je hoofd leeg te maken. 

De bordjes geven duidelijk aan waar je langs moet. 

Onderweg zagen we een kunstwerk van Arie Berculin. In 1987 kwam er een dijkverhoging en dit was de aanleiding om het werk "Hongerige Wolf" te maken. Het bestaat uit rechtopstaande zandzuigerbuizen. Deze buizen werden gebruikt tijdens de werkzaamheden van de dijkverhoging. 

De Hongerige Wolf is ook een Festival, een gehucht, een motorgemaal en vaak ook de naam van een restaurant. Maar hier https://www.landschapoldambt.nl/iconisch-beeld-hongerige-wolf-in-de-cc-polder/ staat te lezen hoe het beeld ontstaan en bedoelt is. 

De fietsroute leidt langs en over de dijk. Links land en rechts water. Constant in beweging en constant een ander beeld voor ogen. 

Bij 'Nieuwe Statenzijl' passeren we de grens. Vanaf hier is het nog 27 kilometer naar Delfzijl. Na het groen en het blauw komt de overwegend grijze kustlijn van Delfzijl steeds meer in beeld vanwege de industrie. Enorme, overwegend grijze fabrieken en gigantische sissende en enorm lange pijpleidingen situeren zich naast het fietspad. De tegenstelling kan niet groter zijn. 

Onderweg hebben we een heerlijke stop bij  'Theetied' in het pittoreske mooie dorpje Termuntenzijl. We zaten fijn in een tuin bij het water. We mochten in Vrijheid samen genieten van heerlijke Versnaperingen. 

Ons vervoermiddel op vier wielen staat in Delfzijl en samen keren we huiswaarts. Moe, Rozig én Voldaan!

Enkele highlights van de vakantie en een verdrietig einde

Op zaterdag 26 juli vertrokken we naar Duitsland. We gingen daar onze vakantie doorbrengen. Eerst in Teupitz, plaatsje in de buurt van Berlijn en daarna naar Niederheimbach aan de Rijn tussen Mainz en Koblenz. D.m.v. enkele foto's loods ik jullie door deze vakantie. 

Veel grote van zulke elektrische gebouwtjes zagen we die prachtig mooi beschilderd zijn

De vogels vliegen van west naar oost Berlijn en weer terug.

Nu weer de hoofdstad van Duitsland. Een enorme grote moderne stad met veel aandacht voor verleden.

Bij de muur.

Trabant XXXL.

Bij een rondvaart over de Spree bekeken we Berlijn vanaf het water. Met o.a. dit moderne kubus gebouw met heel veel spiegels.

Een apotheek met bloemen op de gevel.

Andere bloemen bij Charlottenburg.

Sterren op mijn doek, op een huis, in de metro en op het wapen van de DDR.

De Trödel en Antikmarkt met veel handwerkspullen.

In Teupit woonden we naast een heel mooi oud kerkje met een luidklok.

  

Lekkere koeken [Smileys noemde ik ze] waren er ook. 

Links de Spitzbube en rechts de Amerikaner Rührteigge

Vanaf ons huisje een gezicht op de Teupitzer See.

Van Teupitz, bij Berlijn, gaan we naar Niederheimbach aan de Rijn. De fietsen gaan ook weer mee, want dat doen we ook vaak en veel. Jack had zelfs nog een lekke band. Gelukkig zijn er ook fietsenwinkels in Königs Wusterhausen. 

Ons appartement keek uit op deze drukbevaren rivier. Dag en nacht voeren schepen voorbij. Deze foto maakte ik tijdens de zgn. golden hour. Net een schilderij vind ik. Want meestal was de overkant groenig en grijzig, maar tijdens dit moment... was er een gouden gloed, prachtig!
 

Een enorme en grappige koekoeksklok aan de gevel van een klokkenwinkel

Een wijngebied is het aan de romantische Rijn. Veel tekenen daarvan zijn zichtbaar in de plaatsen. 

Op een zeer warme dag gingen de voetjes zelfs nog verkoeling zoeken in het water van de Rijn.

We liepen een sprookjespad in de plek waar we waren. Dit is uiteraard het sprookje van de ....
 

Ook zagen we de muizentoren bij Bingen. De legende hierover is te luguber om hier te verwoorden. Maar het gebouwtje is middenin de Rijn op een klein eilandje zichtbaar.

Veel ruïnes en kastelen zijn er in deze omgeving. Dit is Burg Rheinstein. Gekocht door een operazanger die het met veel financiële hulp met zijn familie in 30 jaar helemaal gerestaureerd heeft. Een prachtig mooi kasteel. We hadden een leuk gesprek met de zoon van de eigenaar en het is dus nog steeds in familiebezit. 

Het nabijgelegen plaatsje Bacharach is een ontdekkingsreis naar de 16e eeuw.

 

Heel veel fietstochtjes hebben we gemaakt, op onze ontdekkingsreis. Vaak gebruikten we daarbij de Fähre over de Rijn, want bruggen zijn daar haast niet. 

Het borduurwerk had ik ook mee. Zo tussen alle activiteiten door heerlijk borduren op het terras of lekker aan de keukentafel. Mét eigen variaties deze keer. 

Es war schön am Rhein und an der Teupitzer See zu sein. Overal is wat te zien en te beleven. 

De eerste plek Teupitz, ligt in voormalig DDR gebied. Niet dat we daar nog veel van zagen, maar sommige wegen waren bar slecht. Altijd als wij een slechte weg zien, dan zeggen we altijd gekscherend  dat daar zwager Harm maar even aan te pas moet komen. Hij was een hele goede planner en stratenmaker. Ik schrijf 'hij was', want op een van onze laatste vakantiedagen is hij om het leven gekomen bij een verkeersongeval. 😰 Dat was een hele schok en een heel droevig einde van onze vakantie in Duitsland. We hebben afscheid van hem genomen. Hij is niet meer in ons midden, maar wel in onze 💜💜

Kunst in Kerken [fiets] pad

De hele maand juli is er in 6 kleine kerkjes in het Westerkwartier kunst te bewonderen. "Kunst in Kerkenpad" wordt het genoemd. De hele tocht behelst zo'n 33 kilometer en fantastisch goed te doen op de fiets. Vandaar mijn toevoeging. 

Omdat dit voor ons de laatste zondag was waarop we dit konden doen gingen we bijtijds op pad. Heerlijk fietsen tijdens fijne temperaturen door het mooie landschap. Zo tijdens het fietsen ontstond het idee om bij elke kerk een foto te maken van het plaatsnaambord, de kerk en een of twee kunstwerken. 

Via Boerakker, met het leuke pontje over het water en over fietspaden langs wuivende grassen, landerijen en vergezichten, was onze eerste stop in Grootegast. D.m.v. de zes collage foto's is de tocht te volgen. Wie het nog wil zien, dit kan nog t/m 26 en 27 juli. 

https://www.inhetwesterkwartier.nl/agenda/kunst-in-kerkenpad-2025 

Vier kunstenaars met heel divers werk. 
Op de foto een werk van Sjoukje Kloosterman en van Geke Kuipers.

 Op de foto een kunstwerk van Nynke Valk. Ik vond de combinatie van haar werk met de reflectie van de ramen erop, een grappige.

In Marum zagen we schilderijen met een bijzondere twist van Roman Chaliuk, een Oekraïense schilder in opvang.

Hier in Nuis was het overkoepelende thema 'Water'. De vrolijke 'Onderwater baby' sprak dan ook tot mijn verbeelding. 

 Via het Pad kwamen we middenin Niebert aan. Hierdoor miste ik het plaatsnaambord. Gelukkig was er een andere aanduiding te vinden. 
Mooie werken van Zwannie Slagter en prachtige vilthoeden van Ineke Carolus. 

De laatste kerk, dichtbij huis, liet o.a. werken zien van Jenneke Meinders. 

In Niebert zag ik dus het werk van Zwannie Slagter. Een schilderij gemaakt op een oud stuk zeil. Zij was daar ook aanwezig en ze vertelde mij dat ze altijd wilde schilderen. Op 59-jarige leeftijd is zij een schildersopleiding gaan volgen en nu 7 jaar later exposeert zij op meerdere plekken. Het experiment voor haar was de ongewone ondergrond. Ze moest het zeil goed prepareren voordat ze het naar wens kon beschilderen. 

Ik vertelde haar dat ik bij K38 in Roden ook een werk had gezien op een zeil. Dat was ook van haar hand. Zij had zich aangesloten bij Galerie Zichtlijn, een kunstenaarscollectief dat is opgericht tijdens coronatijd. Diverse kunstenaars met diverse disciplines uit het Westerkwartier hebben zich hierbij aangesloten. 

Bij K38 in Roden hingen de werken van de Groninger kunstenaars van Zichtlijn. Vandaar o.a. een verklaring van de titel 'Crossing Borders'. Groningers die exposeren in Drenthe. Ook hier een werk van haar met als titel 'Een lange reis'. Geschilderd op een zeil van een skûtsje, met gebruikerssporen.

Deze expositie is nog te zien tot 3 augustus.  

En zo reizen we tijdens deze vakantieperiode heel wat af. Op de fiets worden we zodoende kilometervreters. En dat dan gecombineerd met verrassende bestemmingen, leuke gesprekken en een fijne beleving.