Kapers om te dragen

Tijdens mijn bezoek aan de museumboerderij zag ik ook een aantal kapers. Dit stond op het bijbehorende bordje. Ik kende deze term niet, maar zag wel dat het een soort bivakmutsen zijn. Toen ik het opzocht vond ik het volgende;

Wat is een kaper muts? 

Een kaper is een muts of kap die werd gedragen in de Nederlandse klederdracht. Een kaper werd gedragen tegen de kou. Een kaper heeft een bijbehorende kraag die over de schouders viel. 

Weer iets wijzer geworden. 

In de folder die ik ook kreeg, staat nog meer te lezen. De kaper is een muts die veel gedragen werd als hoofdbedekking in het winterse straatbeeld aan het eind van de 19e eeuw. Ook werd het binnenshuis gedragen tegen de kou.
Het was niet iets typisch Gronings. Bekend is het schilderij van Breitner [1897] waarop ook een vrouw is afgebeeld met een kaper. 

De getoonde exemplaren zijn gemaakt met behulp van een spanraam. Dit gaf een soepel effect aan het materiaal. Versieringen werden er ook op gemaakt. Vaak werden de mutsen versierd met lintjes, garen, strikken en of franje en pompons. Deze mutsen zijn blijkbaar veel gedragen destijds. Ik zette er eentje op de foto en deze laat ik hier zien. 

Toen ik in dezelfde periode de krant las, zag ik een foto van de zogenaamde Cotofenesti muts. Gemaakt door een Roemeense mevrouw die het baseerde op de gestolen helm uit het Drents museum. Ik vond het, hoe zuur ook dat het gestolen is, wel grappig dat dit een aanleiding is om zoiets te maken. Ik denk echter niet dat het hier veel in het straatbeeld wordt gezien. 

 Maar je weet het nooit!

Mooi rood

Mijn man houdt zo van papavers en klaprozen. Dit hebben we al verschillende keren met zaad geprobeerd in de tuin, maar het loopt op niks uit. Nu zagen we bij het tuincentrum een papaver in een pot die wintervast schijnt te zijn. In ieder geval, we kochten het met een knop erin en nu bloeit deze volop. Uiteindelijk gaan we het poten in de tuin en dan maar afwachten wat het resultaat is. Maar eerst genieten we er op deze manier van. 😉

Nu heb ik in huis nog twee roodbloeiers. Een hanekam, die ik voor mijn verjaardag kreeg én twee bloemen van vilt. Ook dit was een cadeau. Ik zette ze allen op de foto en maakte er meerdere collages van. Ik vind het lastig kiezen, dus dan maar drie bij dit verhaal. 

Merklappen in museumboerderij op Landgoed Verhildersum

Eerder schreef ik over de entree van het museum. Nu loop ik verder het museum in om te kunnen zien waar ik voor kwam. Ik las nl. op Facebook een post over de oudste merklap van Nederland. Die zou zich hier bevinden.

Er waren een aantal prachtige merklappen te zien. Redelijk tot in erg goede staat, als je zo naar de leeftijd kijkt. Door een verzamelaarster, Felicia van Deth-Beck, kreeg het museum in 2016 de hele verzameling merklappen. Een aantal oude en bijzondere merklappen en stoplappen zijn nu tentoon gesteld in het museum. Interessant en mooi om te zien, met bijbehorende info over de lappen. Ik laat een aantal zien.

merklap uit 1655

Op deze merklap staan de motieven soms gedraaid en zelfs op de kop. De boot staat rechtop, maar de figuren ernaast niet. Dit heb ik ook toegepast op mijn eigen lap.  

Mooi stermotief en bloemenensemble op een lap uit 1675

Deze lap vond ik wel heel bijzonder mooi. Anno 1793. Met een heel verhaal erop wie het gemaakt heeft en welk onderwijs ze genoten heeft. Ik vond het leuk vanwege de speciale bloemmotieven en de bijzondere rand.

In het jaar 2015 was bij de borduurvereniging MerkWaardig het zogenaamde motief van de maand. Dit waren merklapmotieven die je dan borduurde op een lap. Ik koos voor mooi verloopgaren en borduurde de motieven in een vierluik en dan zodanig dat als je het draait, je in alle vierkanten iets te zien hebt. Toen het af was maakte ik er een kussen van.

Op elk vierkant is linksboven een motief te zien met daarin mijn initialen, de jaartallen 2015 en 2016 en de plaats Leek. Ook voegde ik zelf poezen toe, mijn lievelingsdieren. Zo wordt het dan ook allemaal weer heel leuk persoonlijk. [Miauw] 😻

De gekroonde 'G' boven de V en W op de lap van Hinderkien uit 1771.

Ook zag ik bij de tentoonstelling een merklap van een Groninger maakster, waarschijnlijk Hinderkien Aldershoff. Soms is de naam moeilijk te herleiden. Maar dat ze Groningse is, is te zien aan de gekroonde 'G'. Al in de 17e eeuw borduurden de jonge meisjes drie kruisjes op de letter 'G'. Dit was dan een teken dat de borduurster uit Groningen kwam. Ik vond het wel grappig om mijn 'G' aan te passen. Ik ben ook een geboren en getogen Groningse. Die 3 kruisjes zijn snel gezet!

 

Verven met fluitekruid

Bij Conny las ik een verhaal over papier verven met fluitenkruid. Dit leek me wel aardig om te doen. Overal staat langs de weg dit mooie kruid en ik plukte een flinke bos. Mijn plukhand werd al geel bij het plukken dus dat beloofde veel goeds. 

Toen ik thuiskwam pakte ik mij oude jaren 50 pan die ik vooral gebruik voor het verven van eieren en deed de geplukte bloemen in een netje in de pan met water en kookte het geruime tijd. Het water was na het koken al mooi geel. Ik had voor mijn doel pagina's uit een oud boek en vellen bladmuziek. 

Ik goot het warme water in de gootsteen en legde er een aantal vellen in. Ze werden al snel geel en ik hing ze ze te drogen aan de droogmolen. Enkele vellen scheurden, want nat zijn ze erg kwetsbaar, maar de meeste vellen kon ik ophangen.

De wind wapperde ze droog en ik had zomaar een aantal gele vellen papier. Wat ik er mee ga doen? Wie weet, ooit nog eens een muziekboekje van maken.

  

Grappige ververij!

Nog meer rokken

Momenteel heb ik de beschikking over een extra auto. Deze kan nu voor mij aangewend worden voor een klein tripje. Nu las ik op Facebook over merklappen op het Landgoed Verhildersum in Leens. Dat leek mij wel een leuk tripje om te doen op vrijdag, mijn vrije dag.

In de museumboerderij was de genoemde tentoonstelling. Toen ik daar aankwam was er in de hal een vitrine met zaken die met de bevrijding te maken hebben. Er hingen o.a. twee bevrijdingsrokken. Deze zijn afkomstig uit deze regio en ook gemaakt met herinneringslapjes. Er op geborduurd data waarop het gedragen is en een krantenartikel waarin beschreven staat hoe deze rokken tot stand gekomen zijn en wat ermee gebeurd is.

Ook hier gaat het om lapjes afkomstig uit eigen bezit en zijn gebaseerd op de samengestelde lapjesdekentje dat Mies kreeg toen ze in het kamp zat. Het verhaal spreekt aan en omdat ze na de oorlog hiermee verder ging zijn er ruim 4000 rokken gemaakt en ook geregistreerd. Mies haar beweegredenen na de oorlog waren 'opbouw uit afbraak', 'eenheid uit veelheid' en gebaseerd op echte herinneringen. De bedoeling was dat ze gedragen werden uit vreugde, dat het kwade overwonnen was.

Bijgaand een krantenbericht uit 2015 waarin de rokken beschreven werden.

Dit is overigens nog niet het einde van het verhaal over de rokken. Binnenkort ga ik naar Wijchen. Ook hier een expositie over de bevrijding en over de rokken. Ook ga ik zelf een rok maken. Herinneringslapjes genoeg op zolder en borduren kan ik ook! Een mooie herinnering aan 80 jaar vrijheid. Ik ga mijn rok dan ook de vrijheidsrok noemen. 

In Leens is een Historische Kring, de Marne, die zich bezighoudt met historisch erfgoed. In deze kring een speciale afdeling voor oud textiel. Dat is ook de reden dat ze vaak speciale tentoonstellingen hebben gebaseerd op alles wat met handwerk te maken heeft. De volgende keer schrijf ik over de merklappen tentoonstelling, waar ik eigenlijk voor kwam. 

Bijzonder om nog even weer te zien zo, na 80 jaar bevrijding! 

Bloemen 5x, vogels en Open Atelier Route Verkuno in Drenthe met de Big Band

Pipo de Clown eindigde een aflevering altijd met: 'Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen'. Daar gaat dit bericht ook een beetje over.

Op vrijdag hadden wij een High Tea bij Tante Til in Enumatil. Met mijn zussen vierde ik daar mijn verjaardag. Toen ik daar aankwam zag ik een etagère met mooie potten met gele bloemen. Ik vond het meteen erg leuk!

Omdat het iets fris was, besloten we om binnen te gaan zitten. Samen hebben we heerlijk gesmuld van allerlei lokaal gemaakt lekkers. We aten o.a. mosterdsoep, sandwiches [dat ook wel 'fingerfood' genoemd wordt omdat je het met je vingers mag eten], poffert, scones met clothed cream en frambozenjam, en monchou taart. Met heerlijke thee erbij en onderwijl gezellig pratend was het een hele leuke middag. 

Op zaterdag vierde ik het thuis in kleine familiekring. Ook erg gezellig. Hier zaten we heerlijk in onze eigen tuin. 

Op zondag gingen we op de fiets naar Norg. Hier speelde zoonlief in de Big Band bij het Kunsterf. Deze locatie maakte deel uit van de zogenaamde Open Atelier Route Verkuno. Bij het Kunsterf speelde Big Band Groningen in open lucht. Het was fantastisch weer dus dat was genieten van heerlijk diverse big band muziek. Zoonlief bespeelt de basgitaar. 

Naast de muzikanten was in de open ruimte veel kunst te zien. O.a. deze mooie konen. 

In het atelier waren weer andere kunstwerken te zien. Grappige boten gemaakt van diverse materialen. 

We hadden een heerlijk muzikaal uitje met mooie kunstobjecten en konden lekker heen en weer fietsen met het mooie weer. 

Op maandag was ik dan echt jarig en kreeg ik bezoek van zoon en kleindochter. Erg gezellig, mijn 1e verjaardag als oma. Verder heel veel felicitaties via de telefoon, de app, de post en bezoek. 

Op dinsdag vierde ik het met ijsjes bij de bso. Ik werd luidkeels toegezongen en dat is altijd leuk. Tegenwoordig is het meestal mooi weer dus dat kon lekker buiten. 

In de tuin zijn allemaal mooie 'mei'bloeiers. Deze keer kiekte ik de Akeleien die we hebben in vele soorten en kleuren ...

... en de meiklokjes , oftewel de Lelietjes der dalen. Deze bloemen ruiken overheerlijk! Het breidt zich wel enorm uit, dus misschien maar even iets uitdunnen. 

Vandaag kwam de post twee mooie verjaardagsbloemen voor mij bezorgen. Prachtige rode die gemaakt zijn bij 'Sjaal met een verhaal'. Een ideële stichting die erg leuke producten maakt van wol en vilt. Ik ben er fan van. Al met al ben ik superverwend met mijn verjaardag! Allemaal leuke persoonlijke kadootjes. 

Omdat wij het vogelhuisje op het schuurtje hebben hangen, hebben wij vaak het volle zicht op het foerageren van de jong vogeltjes. Als je dan maar lang genoeg wacht, kun je ze op de foto zetten. En de vogels vliegen in en uit. Leuk om te zien! 

En als decor op de achtergrond de mooi bloeiende Seringen. 

Dag vogels... dag bloemen...

De bevrijdingsrok of herinneringsrok

Tijdens het wachten op het beVrijdingsVuur zag ik een vrouw lopen met een zogenaamde bevrijdingsrok. Dit was geen oude rok, maar deze was wel geënt op de bevrijdingsrokken die gemaakt werden net na de bevrijding van Nederland. Hier https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationale_feestrok is er meer over te lezen.

Ik sprak haar aan over haar rok en zij ging erover vertellen. In het jaar 2020 was ons land 75 jaar bevrijd en een aantal dames gingen als herinnering aan de bevrijding ook een bevrijdingsrok naaien, maar nu dan ter gelegenheid van de 75-jarige bevrijding. Deze rokken zijn destijds ook tentoongesteld in diverse Musea. En ook deze mevrouw had haar rok samengesteld uit vele lapjes die ze in haar bezit had. De lapjes kwamen uit oude overhemden, kinderkleding, emblemen enz. Het is eigenlijk een soort herinneringsrok. In de oranjepunten onderaan werden dan de datum 5 mei en het jaar erop geborduurd. 

Bij het Nationaal Monument Kamp Vught is zelfs de originele bevrijdingsrok van Mies Boissevain-van Lennep bewaard gebleven. Op de foto is Mies zelf te zien met haar rok. 

Op de school waar ik werk hangt ook een bevrijdingsrok. Deze is wel van net na de oorlog, een oudje dus. Tevens een herinneringsrok met alle persoonlijke lapjes. 

Er is zelfs een Facebookpagina waar je veel rokken en verhalen erover kunt zien en lezen. https://www.facebook.com/groups/379678932694388/?locale=nl_NL.Erg leuk om te bekijken, te lezen en te zien. Er is zelfs een rok waar een corona mondkapje op gemaakt is. Hoe persoonlijk kun je het maken?

Als ik nu niet naar het aankomstmoment van het Vuur gegaan was, had ik in ieder geval deze rok niet gezien. Interessant en leuk om je even in te verdiepen. Eigenlijk Zou het heel erg leuk zijn om te maken. Wie weet... 

Op het Bernina blog staat te lezen in drie delen hoe je zelf zo'n rok kunt maken. 

https://blog.bernina.com/nl/2020/05/een-bevrijdingsrok-naaien-sew-along-het-resultaat/

  

Mini vakantie bij Linge en Lek, deel 3 en beVrijdingsdag

Zo'n mini vakantie is dan ook weer snel voorbij, maar wij zouden wij niet zijn, als wij ook op de laatste dag e.e.a. combineren. Om 10 uur namen we afscheid van Acquoy en reden we naar Culemborg. Nog 1 keer een stuk met de auto via de dijk. 

In Culemborg gingen we nog zo'n 25 kilometer fietsen langs de Lek. Een heel ander, open landschap. Bovendien mag je 2 x met het pontje over. Net ook even een rustmomentje. De eerste keer bij Beusichem. En weer door over eveneens een dijkweg. Met het andere pontje bij Culemborg weer terug en dan nog even door de andere kant op fietsen. 

We fietsten daar nog niet en dan kom je plotseling een aardig kunstwerk tegen. Dat is toch vaak wel mooi in Nederland. In 1995 was de dreiging van hoogwater op de rivieren zo groot, dat een kwart miljoen mensen in het rivierengebied moesten evacueren. Ook in Culemborg. Er werd een project gestart om de dijk te verbeteren en de natuur te ontwikkelen. E.e.a. werd in werking gesteld en n.a.v. dit project is dit kunstwerk een blijvende herinnering. 

Het kunstwerk, vervaardigd in het jaar 2000, is gemaakt door beeldend kunstenaar Dick Matze. Het heet "De dijk ging op de schop". De schop verbeeld het werk aan de dijk. De vrouw met kind en paraplu staan symbool voor de bescherming tegen het water. De vogel verwijst naar de nieuwe natuur. Van afstand dachten we nog dat het een echte vogel was. Het zag er zo levensecht uit. Maar toen we het van dichtbij bekeken was het toch kunst. 

Een leuk item dat je zo tegenkomt als je onderweg bent. Nadien bewonderden we nog even de lieve kleine, lunchten samen met de familie, maakten nog héél véél foto's 📸 en gingen weer op weg naar huis. 

Gisteren was het 5 mei. Dat werd op verschillende manieren in onze eigen gevierd. Zo rond 1 uur was er een optocht van versierde wagens van het dorp van mijn jongste zus. Zwager had een soort vliegtuig gebouwd met daarop verschillende familieleden. De propeller draaide echte rondjes, het geheel creatief bedacht en gemaakt. 

Aan het eind van de middag waren we op de De Dam in Leek. Hier zou het beVrijdingsvuur vanuit Wageningen arriveren. Zo'n 22 leden van loopgroep Nienoord hadden het afwisselend gedragen en samen hebben ze 180 kilometer gelopen met dit Vuur. 

Het werd ontstoken in een schaal en er was een toespraakje van de voorzitter van het 4 mei comité en van de burgemeester. Al met al een gedenkwaardige dag. 80 jaar Vrijheid geVierd op Verschillende manieren.