We zijn in Rotterdam geweest

Om half negen vertrokken we gisteren uit Leek en om half een waren we op de plaats van bestemming in Rotterdam. Als je met het openbaar vervoer reist, dan ben je even onderweg. Ik vond het niet erg want ik mag wel graag reizen en als je met de trein reist kun je ook nog even iets doen [haken, lezen en praten met deze of gene]of de benen even strekken. Het reizen ging voorspoedig alhoewel de trein wel overvol was. Veel mensen gingen een dagje naar het westen blijkbaar, want er kwam een extra trein aan de bestaande aan en ook die was zo vol dat we gedeeltelijk in de eerste klas gereisd hebben. 

Voor mijn lieve kleine nichtje maakte ik een heel mooi kapstokje. Ik kwam op het idee n.a.v. een krantenartikel in "Dagblad van het Noorden". Op zaterdag is hier een bijlage "Wonen" gevoegd en hierin stond deze tip voor het maken van een beeldig kapstokje. Ik vind het een prachtig en snoezig resultaat. 

Mijn nicht houdt zelf ook veel van haken en haar haaksels waren overal zichtbaar in hun huis. Ach het freubelen houdt ons allen heerlijk bezig zal ik maar zeggen. 

Na een gezellige kraamvisite bracht onze neef ons naar de Euromast en we kwamen nog bij het oude RET gebouw langs. Hier vonden alle opnames plaats van "Toen was geluk heel gewoon", met Jaap Kooiman, vriendjes Stokvis en meneer Harmsen. Leuk om dat dan in het echt te zien. 

Na de Euromast wandelden we door een mooi parkje richting "De Kunsthal". 

Het leek mij altijd al mooi om hier eens heen te gaan. Momenteel mooie exposities met o.a. schoenen, Marimekko en de Tweede Wereldoorlog. 

Interessant, boeiend en mooi om te zien, alhoewel ik ook altijd wel een beetje weemoedig wordt van die Tweede Wereldoorlogsverhalen. Wat ik ontzettend goed vond was de diversiteit van de voorwerpen. Niet alleen over het gebeuren in Nederland, maar wereldwijd en echt van alle kanten belicht. Wat voor mij eruit sprong was de kist van Hugo en het jurkje van Elianne. 

In de kist van Hugo zaten persoonlijk spulletjes van het jongetje Hugo. Hij overleefde ternauwernood de internering in een Jappenkamp maar overleed toch in 1947. 

Het jurkje van Elianne was oranje en gemaakt van parachutestof. Zij droeg het jurkje bij de bevrijding in 1945. Bijzonder. Zij was ondergebracht bij een pleeggezin en werd na de bevrijding, heel bijzonder, weer herenigd met haar ouders. 

Enfin na de bezichtiging reisden we met de tram weer richting Centraal Station [in de volksmond de kapsalon genaamd]. Via Utrecht, waar we een hapje aten, treinden we weer richting het noorden en rond half tien waren we weer thuis. We hadden een mooie en gezellige dag met z'n tweeën. 

Vandaag weer vroeg op om weer te werken en nu even tijd om een verslagje te schrijven over de dag van gisteren.