Twee dagen Utrecht

Op vrijdagmiddag vertrok ik met de trein richting Utrecht. Ik ging naar onze dochter die daar woont. Rond kwart voor vijf [ja je bent uit en thuis ongeveer drie uur onderweg] zaten we bij haar gezellig aan de thee. 

Voor 's avonds had ze bedacht dat we naar "China Lights" in de Bontanische tuinen zouden gaan. Het weer was koud, maar prima en heel geschikt voor zo'n uitje. Met stadsbussen reisden we naar de place to be. Utrecht is erg groot en je bent dus nogal even onderweg, ongeveer een half uur. 

Via een mooi verlichte toegangspoort loop je het Aziatische sprookje binnen. Alle "lichten/lantaarns" zijn gemaakt van stof gespannen over een frame en natuurlijk verlicht met stroom. 

Over het gehele terrein zijn verlichte objecten met alle verschillende betekenissen. We zagen natuurlijk niets van de tuinen omdat het donker was, maar dat is dan leuk om later nog een keertje overdag te bezoeken. 

Het hangende fruit vond ik persoonlijk het mooiste. E.e.a. eindigde natuurlijk met de waterspuwende draak - het teken van geluk. Werkelijk een leuke bijzondere bezichtiging en van de tuinen. 

Zaterdag was shopdag. DD had nieuwe kleding nodig en in Utrecht zijn heul veul winkels die daar wel de gelegenheid voor bieden. We hebben heerlijk rondgestruund, geshopt en lekker gegeten in de wel hele drukke binnenstad. Maar op zo'n dag heb je daar geen last van. Ook zijn we geslaagd met ons doel. Diverse kledingstukken liggen nu in de kast van DD. 

Omdat ze ook een concertweekend had van het koor Cantatrix waar ze in zit, was het 's avonds tijd voor het concert. Het requiem van Fauré stond op het programma en de Willibrordkerk in Utrecht was één van de concertlocaties. Zo kon e.e.a. mooi worden gecombineerd. In deze werkelijk prachtige kerk was ik getuige van wonderschone muziek van het koor met begeleiding van een barokensemble. Ofschoon het wel erg koud was in de kerk kon de muziek mij dermate boeien dat ik de kou kon vergeten. De kerk was onlangs gerestaureerd en zeer kleurrijk. Een waar kleurpalet ontvouwt zich voor je ogen als je rondkijkt. Overal is wel iets te zien. Als je al even moet wachten voor aanvang of in de pauze hoef je je niet te vervelen. 

Met het koor reisden we in de bus terug naar het Noorden. Rond een uur waren we weer thuis, moe, maar erg voldaan. We werden gezellig begroet door de mannen die ons thuis opwachten. Nu lekker nagenieten van alle belevenissen en een supergezellig weekend met mijn dochter. 

Toen ik thuiskwam lag ik er een borduuraflevering van de speldenkussenclub op mij te wachten. Dus een steekje zal er vast nog wel worden gemaakt vandaag.