Vorige week maandag waren wij onderweg naar Zeist. We brachten onze dochter met allerlei spullen en wilden een gezellig dagje daar doorbrengen. In de auto liet zij ons een foto zien van twee jonge poezen in het stro. Dit leidde tot het een en ander.
Vorig jaar is onze Minoes op 13-jarige leeftijd onder een vrachtauto gekomen. Dit heeft ze niet overleeft. Vooralsnog besloten we toen om geen huisdier weer te nemen. Echter ... deze foto deed mij smelten. Ik zei tegen hem of we ons besluit konden heroverwegen om toch weer een huisdier te nemen. "Nee" zei mijn echtgenoot, "als je dit wilt moet je ze alletwee nemen!". Ha, dit had ik niet verwacht, maar het leek mij ontzettend leuk. Hierop besloten wij om twee nieuwe huisbewoners te regelen.
Sinds een week is de tweeling nu bij ons en ze zijn ontzettend lief, ondeugend en gezellig. Erg grappig om te zien hoe snel ze zich ontwikkelen. Eerst moesten ze het lopen over de gladde vloer leren. Ze waren natuurlijk gewend aan stro. Nu galopperen ze over de vloer alsof ze nooit anders gedaan hebben.
Hoe gaan ze heten? Ja, dat was vraag twee, want van welk geslacht zijn ze? Een bezoek aan de dierenarts bracht uitsluitsel, een mannetje en een vrouwtje. Allerlei namen vlogen over de app heen en weer. Uiteindelijk besloten we om ze Lodewijk [=oerstrijder] en Nuna [= Koreaans voor zusje] te noemen. Behalve gezellig, is het ook opvoeden geblazen. Maar ja dat weet je als je jonge dieren aanschaft.
Ondertussen heb ik mijn quakerball afgemaakt. Dit is het resultaat geworden. Het zomerproject is hiermee beëindigd.
Oh wat een schattige nieuwe huisgenootjes hebben jullie. Dat zal best een drukte geven nu ze nog zo jong zijn, maar wat gezellig! Prachtig is de geborduurde bol geworden, groetjes, Conny
BeantwoordenVerwijderen