Afgelopen zaterdag hadden we een boodschap in Kraggenburg. Vlakbij deze plaats ligt Schokland. Altijd als wij richting het westen rijden zien wij een bord met daarop "Schokland". Ik had hier wel eens iets van gehoord en het leek mij leuk om hier eens te kijken. Welnu, dat kon dan op deze dag.
Schokland is een voormalig eiland in de Zuiderzee. Het is lang bewoond geweest, maar het viel toch ten prooi aan de golven, tot aan de inpoldering. Enige verhogingen zijn altijd wel gebleven, maar het was niet meer geschikt voor bewoning. Ondertussen behoort het tot het Werelderfgoed Unesco.
Bij en rond het museum is een kunstwandeling gerealiseerd van ongeveer 2,5 kilometer. Het was prachtig weer, dus erg geschikt om te lopen. Maar eerst bekeken we het museum en het kleine kerkje.
Zo'n 15 kunstenaars baseerden hun werk op het thema eb. 'Nadat het coronavirus ons als een vloedgolf overspoelde, lijkt de eb te zijn ingezet. Wat blijft er achter aan waardevolle ervaringen, nieuwe inzichten, inspiratie of afgedankte spullen en opvattingen?' Met de kunstwandeling EB wordt getracht een poging te doen om het tij te keren en mee te bewegen op de golven. Dit alles op deze bijzondere locatie. De kunstenaars hebben werken gemaakt over en met dit thema.
Ik heb er een paar op de foto gezet die mij erg aanspraken.
Met de in het oude land verzonken kubus die een door de wind bewogen mast draagt, verwijst deze naar de oude als nieuwe tijd. De masten dansen nu niet meer op de golven, maar deinen in de wind.
Vrouwen en meisjes staan centraal. Zes generaties vrouwen zijn zichtbaar, wapperend aan de waslijn. De cyclus van eb en vloed manifesteert zich in het drogen van de was. EB is een tijdelijke toestand waarin we ons hervinden, maar is er in die cyclus ook spraken van vooruitgang?
Het scheepje is gestrand op Schokland. Een lange geschiedenis van aardewerk is als kokkels en mossels aangegroeid aan de boot. Ze weerspiegelen het leven van de mensen wiens leven zo nauw verbonden was met de elementen: de zee, de wind en het afbrokkelende stukje aarde.
Het latten bouwwerk refereert aan een houten zeewering. Het biedt weinig beschutting. Er staat een figuur, starend in de verte. De tijd lijkt er niet toe te doen. Is dit voor eeuwig, of een tussenmoment, in afwachting van het veranderende tij?
Ik vond het een leuke wandeling. Totdat ik gestoken werd door een wesp. Dwars door mijn kleding. Ontzetten vervelend en pijnlijk.
Er is ook nog een gesteentetuin. Als we nog eens in de buurt zijn, gaan we dit ook nog eens bekijken.
Nu de 'r' weer in de maand is, de hoogste tijd voor een totale update voor mijn BVP. Elke dag een aantal steekjes... een hemdsmouw in het jaar. Ik zet in op februari. Maar als er andere zaken op mijn pad komen... ach, ik borduur rustig verder. Het regent toch al de hele dag vandaag, ik hoef niet te werken, dus mooi weer hiervoor. Onderwijl luisterend naar de Tour de France.
Weer een verrassend uitstapje. Leuk hoor. Je schiet lekker op met het borduren.
BeantwoordenVerwijderenGreat Article.Thanks for the remarkable information
BeantwoordenVerwijderenGerman Class in Chennai | Online German Classes | Online German Course