Onlangs liep ik door de winkelstraat in Leek en daar zag ik bij een eetcafé een aardige pop met jurk staan. Deze diende om te laten weten of de winkel open of dicht was. Ik vond het wel grappig en zo even een mooie inleiding op de trouwjurk.
Afgelopen zaterdag zijn we op jurkenjacht geweest en we zijn geslaagd! We hadden een afspraak in Drachten om half tien, dus vroeg uit de veren. Zo'n passessie is heel speciaal, helemaal als het om je dochter gaat. Vanwege de nog steeds geldende coronaregels was het ook nog wel bijzonder, maar we mochten met z'n vieren komen en dat was al heel erg mooi.
Enkele jurken in de etalage |
Dochterlief heeft zes jurken gepast en 'de jurk' zat erbij! Ze is dus geslaagd. En dat moet ook wel , want het moet nog volledig op maat gemaakt worden. De tweede passessie is al over een paar weken en dan is de jurk ongeveer rond de jaarwisseling klaar. Eind maart is het evenement. In dat opzicht helemaal goed. Bij de bibliotheek kijk ik altijd even bij de tafels met speciale boeken. Mijn oog viel op het boek van Hope Adams genaamd 'Zwarte zwanen'. Nu viel ik vooral op de titel, met de alliteratie 'zw zw'. Toen ik het boek opendeed bleek het een geromantiseerd verhaal te zijn gebaseerd op een echte gebeurtenissen uit het verleden.
In de 19e eeuw zaten de gevangissen in Engeland behoorlijk vol met vrouwen die iets op hun kerfstok hadden. Er was een comité van vrouwen die de omstandigheden voor de vrouwelijke gedetineerden wilde verbeteren. Hun werk werd uitgebreid met de zorg voor vrouwen die naar Van Diemensland gedeporteerd werden. Er werd toen bedacht dat het voor de vrouwen nuttig zou zijn om de reis te veraangenamen door een aantal vrouwen te laten meewerken aan de vervaardiging van een beddensprei. Elke vrouw kreeg een aantal basisbenodigdheden en een aantal zaken waarmee ze het patchwork konden maken.
Het verhaal is geromantiseerd, maar gebaseerd op waargebeurde feiten. De schrijfster heeft gebruik kunnen maken van diverse logboeks en andere documenten. Het verhaal bevat een beschrijving van de scheepstocht geduren de drie maanden durende overtocht op het schip de 'Rajah'. Tijdens deze tocht hebben een aantal vrouwen de quilt gezamenlijk onder leiding van een 'directrice' gemaakt. Bij aankomst was de Rajah quilt een feit.
De quilt werd bij aankomst overhandigd aan de vrouw van de gouverneur en is altijd bewaard gebleven. Ze bevindt zich nu nog altijd in de National Gallery of Australia in Canberra. De Rajah quilt
Bijgaand de omschrijving van de Rajah quilt zoals de quilt genoemd is.
Een ongevoerde beddensprei van effen en bedrukte katoen; deze
bevat een middenpaneel van witte katoen met geappliqueerde bloementwijgjes en kleine
vogels, omcirkeld door vier grote vogels van bedrukte katoen. Dit paneel wordt
omlijst door verscheidene bedrukte randen van katoen, samengesteld uit geometrische
vormen. De buitenste rand bevat een motief van geappliqueerde lapjes katoen en
een tekst, fijn geborduurd met zijden garen.
Een bijzonder verhaal met een leuke achtergrond. Wat ook nog te herleiden is op diverse sites.
Wat een bijzonder verhaal Gonda. En wat fijn dat jullie dochter haar trouwjurk zo vlot vond!
BeantwoordenVerwijderenHet verhaal van de quilt kende ik al, maar het blijft bijzonder en de naam "Rajah quilt" was ik eerlijk gezegd vergeten. Leuk om te lezen! Ik ben wel benieuwd hoe het de vrouwen nadien vergaan is, want zo'n deportatie stond vast garant voor een zwaar en moeilijk leven in Van Diemensland. En dan natuurlijk ook nog eens ver van familie en vrienden.
BeantwoordenVerwijderen