Op 28 juli vertrokken we richting Italië. Van een kennis mochten we drie weken in een huisje in de buurt van Turijn. De reis was voorspoedig en in de loop van de 29e arriveerden we bij een prachtig huisje in Italië.
Een snoezig huisje met hele dikke muren en kleine ramen sfeervol gelegen op de berghelling, met kleurrijke bloemen. Tegen het huisje aan een mooie overkapping met een heerlijke werktafel waar we leuk aan kunnen zitten te freubelen, lezen, schilderen en uitkijken over het dal en naar de bergtoppen van de Alpen.
We vermaakten ons prima. Leuke uitstapjes hadden we thuis al bedacht. Dan moet nog blijken of dat ook zo leuk is als we dachten. Nou, de omgeving is bergachtig en heel sfeervol. Ook soms lastig met smalle wegen en haarspeldbochten.
De temperatuur is elke dag rond de 30 graden. We hebben de jassen mee, maar nooit gedragen. Elke dag gingen we op pad, maar elke dag mooi weer. De streek zo tegen Frankrijk aan, kenden we niet dus elke dag een nieuwe ontdekkingstocht.
Ik vervolg met enige highlights. In ieder geval de Col du Mont-Cenis. Een prachtige col tussen Italië en Frankrijk met bovenop de berg een gigantisch stuwmeer. Met vele tornante ga je naar boven en dan ... adembenemd mooi. Of het nu mooi weer of bewolkt is, het landschap is altijd anders. Aan de ene kant het dal met daarin vervallen en verlaten huizen, bijna schurkend tegen een gigantische damwand. Deze bestaat uit enorm veel rotsblokken en is enorm hoog. Aan de andere kant het blauw/groene water met als decor de bergen op de achtergrond. We zijn hier drie keer geweest, zo mooi.
Je leert het dan ook beter kennen. We zagen steeds al wel staan 'Jardin d'Alpe'. Maar konden het niet vinden. Uiteindelijk vind je het dan en dan is het grappig om te zien hoe wild zo'n alpentuin is. Helaas geen Edelweiss gezien, maar het is wel zichtbaar op andere terreinen. Bijvoorbeeld in een logo, een beeld in een plaatsje, op een gordijntje van het gemeentehuis én op de plaatselijke streekmarkt in de vorm van een levende plant. Ze werden daar verkocht en we hebben er eentje meegenomen naar huis en deze staat nu te pronken in de tuin! Zo leuk.
Bij het informatiepunt was ook leuke info over deze grensovergang. Hannibal is hier met zijn strijdmacht en olifanten over de alpen getrokken. Later deed Napoleon hetzelfde maar dan met paarden. Tegenwoordig wordt het snelle verkeer geleid door een tunnel. Veel fietsers beklimmen tegen woordig ook de col. Deze is wel zo'n 2000 m. hoogte. In het dal is het dan 30 graden en bovenop de berg is het dan 17 graden. Zo'n verschil.
Natuurlijk hebben we ook heerlijk gegeten. De pizza's zijn nergens lekkerder als daar.
Een ander mooi uitstapje was naar Turijn. Een prachtige stad met de Po er doorheen stromend. We fietsten daar langs de rivier en dan kom je ook zo van alles tegen.
We waren in Turijn ook bij een gigantische basiliek op een hoog punt. We moesten er wel iets voor over hebben, trein - bus - bus voor de heenreis en in omgekeerde volgorde voor de terugreis, maar dan heb je ook iets. In 1949 is er nog een vliegtuig met voetballers tegen de basiliek aan gevlogen. Alle sporters zijn om het leven gekomen. Heden ten dage is dit een soort bedevaartsoord geworden voor veel voetballers.
Zo nu en dan komt de buurpoes ook even langs. Gezellig!
Verder maakten we vele ritjes in de omgeving. Overal is iets te zien en overal is iets te beleven. Een fijne vakantie totdat... Totdat manlief enorm last kreeg van de rug. Het kwam waarschijnlijk van het fietsen, maar de pijn was behoorlijk. Hij kreeg pijnstillers en de ANWB adviseerde ons om de terugreis in meerdere etappes te plannen. Dat hebben we gedaan. En dat beviel eigenlijk heel goed. Wellicht dat we het zo vaker gaan doen. Het rijdt nl. heel relaxed. De rugpijn is nog niet over, maar we zijn nu weer thuis en dat is fijn.
Het borduurproject ging ook mee in de auto. Thuis had ik de vierkantjes al voorbereid zodat ik in Italië alleen maar de vakken hoefde te vullen. Het doel is bijna bereikt, maar doordat we eerder vertrokken had ik natuurlijk wel wat minder tijd. Echter ze zijn in drie weken gevuld. Nu ben ik weer verder gegaan met de volgende ronde. Een tintje donkerder en het proces steeds iets meer soepeler maken. Het is net een sportwedstrijd, steeds beter wordend. Zo tussen de atletiek en hockey wedstrijden door. Veel sport op de achtergrond en ondertussen voortbordurend aan het giga DJ project.