Kerststallen, engelen, Komebukuro tas en 2025

In de krant stond een heel verhaal over een mevrouw die kerststallen verzamelt. Zij heeft er al 300 stuks. Elk jaar worden ze tentoon gesteld in de Willibrorduskerk in Ter Apel. Dat is een hele grote kerk en er passen dus ook veel stallen, groot en klein, in.

Ik wilde ze al jaren zien, maar meestal waren we druk of met vakantie. Dit jaar bleven we thuis. Een mooie gelegenheid om alle stallen te gaan bekijken. Je moet er wel even voor rijden, want ze bevinden zich in Ter Apel. Maar als je daar dan bent, kijk je je ogen uit. Ik bekeek heel veel diverse exemplaren en zette enkele op de foto. 

Palestijnse kerststal

De stal in de rots

De Napolitaanse kerststal

Kersttafereel gemaakt door Palestijnse vluchtelingen met originele kleding. 

Een van de weinige kerststallen op doek. Ik denk dat de meeste quilts bewaard blijven in huiselijke kring. 

Mooi uitgesneden in hout

Waar ik me op concentreerde waren de engelen. Deze zijn meestal boven de kerststal te zien. Vaak heeft de engel een wit lint in de hand waarop staat 'Gloria in Excelsis Deo' wat betekent: 'Ere zij God in de Hoge'. De engel heeft vaak een lichtblauw kleed aan met verschillende variaties uiteraard. Van enkele van mijn foto's maakte ik collages. 

Thuis had ik ook nog twee engelen op de foto gezet omringd door hulstblaadjes. Maakten vast ook deel uit van een stal, maar ik kocht deze twee omdat ik ze mooi vindt. 

Na het bezoek aan de kerk, ging ik naar het Museum Klooster Ter Apel, ook in de gelijknamige plaats. Hier was ook een mooie kerststal [met engel] en een tentoonstelling van Hedy en Johan Abeling 'Licht en verstilling'. 

Het licht en de verstilling was diffuus bij de schilderijen van Johan Abeling. De verstilling en het licht waren mooi bij de kunstwerken [van steengoedklei] van Hedy Abeling. 

Na de rondwandeling in het klooster, was er ook even een klein rustmoment. Ik hoorde vooral voetstappen....

In 2022 waren we een weekend weg met de Freubelfreules. Hier gingen we sashiko borduren en het uiteindelijke resultaat zou een Japans rijsttas [een komebukuro] gaan worden. Ik borduurde destijds 5 lapjes, maar maakte het niet af. Zo in de deze eindtijd van het jaar 2024, bedacht ik de manier waarop ik het kon afmaken. Je hebt nl. 5 vierkanten nodig, maar mijn lapjes waren wat verschillend van afmeting. Gelukkig had ik genoeg stof en bedacht en maakte er een paar lapjes bij. Omdat het kersttijd was, maakte ik er, met een beetje verbeelding, een kerstboom, hulstbladeren en wat extra ballen bij.

Nu was ik in staat om er gelijke vierkanten van te maken. Hierna kwam de rode stof eromheen. 

Deze naaide ik aan elkaar en uiteindelijk krijg je een tas. Van andere stof maakte ik van 5 vierkanten een binnentas. Er bovenop maakte ik 4 tunnels voor een lint of een koord. In mijn geval eerst een lint, omdat ik nog geen koord heb. Maar het effect vind ik eigenlijk ook wel leuk, alleen weet ik niet of zo'n teer lint wel heel praktisch is. Ik ga het zien en merken. 

Ik ben blij en trots op mijn komebukuro tas! Het nieuwe jaar wacht met nieuwe freubel uitdagingen. Ik wens iedereen het beste voor het jubeljaar 2025 mét mooie momenten. Hoe divers die zijn gaan we wel weer merken, maar dat komt vast goed.