De ananassen zijn klaar. Toen ik het af had vond ik dat er nog iets miste en ik bedacht dat ik er nog een randje omheen wilde. Zo gezegd, zo gedaan. Ik laat de foto op vier verschillende manieren zien, want dat is de gedachte achter het kussenproject, dat het van vier kanten te bekijken valt. Nu nog brainstormen over hoe ik de kussenhoes in elkaar ga zetten.
Daar heb ik nog even tijd voor in de trein morgen, want vanmiddag gaan we onderweg naar Utrecht/Zeist. Onze DD gaat wederom verhuizen en nu weer van Zeist naar Utrecht. Haar grote wens gaat in vervulling want ze komt te wonen in een eigen studiootje, een conservatoriumwoning. Bovendien weer in Utrecht. Dit is toch centraler als Zeist. Ik ga haar helpen morgen met enkele andere mensen en op de terugreis in de trein heb ik wel tijd om het kussenproject nader te bepalen. Dat moet ook wel, want volgend weekend wil ik het kussen af hebben. Dan is nl. onze schoondochter jarig. Een mooi present volgens mij, maar dan moet het eerst wel afgemaakt worden.
Ik fiets vaak wel twee keer per week door het bos naar Roden. Altijd hetzelfde kun je denken, maar dat is niet het geval. Altijd is er wel iets anders te zien, te ruiken, te horen. Deze keer dacht ik in de verte een hert te zien. In ieder geval een dier in de bosjes. Op de eerste foto niet goed zichtbaar.
Dan heb je de mogelijkheid om het dichterbij te halen. En ja, het lijkt wel zo.
Maar als je dan in de buurt komt is het een verzameling struiken waar nog wat blad aan zit en door de afstand een toevallige samenloop van omstandigheden te zien geeft.
Nu ik even klaar ben met de ananassen, wordt het alweer tijd voor een tussendoor project. Er gaat een neef verhuizen en dat verdient, wat mij betreft, een aardig kaartje. Het huisnummer gaat er deze keer opkomen. Hij heeft een jaren dertig huis gekocht en ik vond dit er wel bij passen.
Even goed uittellen en uitzoeken en er ontstaat weer iets moois. Mooi als tussendoortje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten