Kussens en Korea

De vorige keer dat ik postte was in juni. Sindsdien is er ongelooflijk veel gebeurd. Zoveel dat er even geen ruimte was om berichten te schrijven. We waren namelijk in aanloop naar onze grote overzeese reis naar Korea. Maar voordien hadden we nog het eindexamen van onze Hester die op 1 juli ging afstuderen voor haar Master koordirectie. 

Maanden was ze bezig met het instuderen van muziek met haar eigen grote koor. De mis van 'Zelenka' stond op het programma met enkele andere koorwerken en werd uitgevoerd, met barokorkest, in de grote kerk van Culemborg. Wat een indrukwekkend concert hebben we meegemaakt! Geweldig. Mevrouw de dirigent is geslaagd met uitsluitend positieve feedback van de jury. HEERLIJK! 

Hierna nog één week te gaan voor de ontdekkingsreis van ons leven naar Azië. O.a. op zoek naar de culturele achtergrond van onze schoondochter. Hiervoor was ik, buiten alle praktische zaken, druk bezig met allerlei borduurwerken. Het kussen met de tulpen is helemaal klaar en staat nu te shinen op een bank in Gunpo, een grote voorstad van Seoul. 

Een ander project waar ik tegelijkertijd mee bezig was betrof het kussen voor een kleine baby. De kleine Yihoo, tantezegger van onze schoondochter en zoon, is op 30 mei geboren in Seoul en ook voor hem wilde ik een kussen maken. In mijn stoffenvoorraad had ik nog Jip en Janneke stof en hierbij heb ik vier afbeeldingen geborduurd. 

Twee met Jip en Janneke en twee met Jip alleen, want het is wel een jongetje dat geboren is. Ook dat kussen wordt al intensief gebruikt in Korea. Het zijn en blijven ook superleuke afbeeldingen natuurlijk! 

Op 8 juli vertrokken we met koffers vol bagage richting Schiphol. Het was reuze  spannend tot op het laatste moment. Op de dag van vertrek moesten we nl. nog een PCR test doen. Als het positief zou zijn, ging de hele reis niet door. Dit komt door de regels in Korea. De regels zijn daar nog behoorlijk scherp. Gelukkig bleken al onze vier testen negatief, HOERA! 

Vanwege alle Schipholstress vertrokken we vroeg met een volgeladen auto. Ruim op tijd arriveerden we en alles liep op rolletjes. We hadden zeeën van tijd over. Geen lange rijen en geen koffergedoe. Het vliegtuig stond al klaar en dat vond ik ook spannend, want het was voor mij de eerste keer dat ik ging vliegen. 

Rond tien uur 's avonds mochten we instappen en begon de reis. 12 uur vliegen en ook nog eens 7 uur in tijd vooruit. Het vliegen ging prima en het is een goede manier om 10.000 kilometer in relatief korte tijd te overbruggen. De reis verliep ook goed. Na een voor mij spannende start gingen we een korte nacht tegemoet. Als we aankwamen was het niet 7 uur 's morgens maar 2 uur 's middags. In het vliegtuig moesten we de hele tijd de mondkapjes weer op. Dat was weer even wennen, maar we moesten er maar aan wennen want ruim vier weken tijd moesten we overal de mondkapjes weer gebruiken. Zelfs op straat. Het reizen per vliegtuig is mij prima bevallen, al vond ik 12 uur wel heel lang achter elkaar. 

Aangekomen in Korea moesten we wederom een test doen. Ook deze was negatief, anders hadden we nog 10 dagen in een quarantainehotel moeten zitten. Maar we konden onze reis starten. 

De vakantie was een grote ontdekkingsreis en ongelooflijk boeiend. Zo heel veel hetzelfde, maar ook heel veel anders. Het eten, het wonen, de taal, de inrichting van de openbare ruimte, de omgang, het reizen, de winkels, het culturele erfgoed, de gebruiken. Het was een fantastische boeiende reis waarin we veel meer inzicht hebben gekregen in de leefwijze van de Koreanen. 

Ik kan hier wel 3000 foto's gaan plaatsen, maar ik zet er eentje neer. Dat betreft een foto van een paviljoen zoals je er heel veel tegenkomt in Korea. Kleine overdekte openbare ruimtes die over het algemeen erg mooi beschilderd zijn met de Dancheong techniek. Een kleurrijke schildertechniek waarbij letterlijk alles een betekenis heeft. Zijn oorsprong vindt in het Boeddhisme en rijke heel diverse illustraties kent. Voor mij erg mooi om te zien. Evenals 100.000 andere bezienswaardigheden in en rond Seoul en op Jeju-do, het eiland waar we ook vier dagen waren. Maar ik laat het deze keer bij deze ene foto. Later komt er nog wel eens wat voorbij, want ook op handwerk gebied was er veel te zien. 

Nu eerst weer over naar het gewone Nederlandse leven. De hitte kwam ons tegemoet, maar dat waren we wel gewend in het subtropische Korea. Helaas kwam ik op de tweede dag ten val in de autowasstraat met een geweldige blessure op mijn achterwerk. Zodat de normale gang van zaken nog even op zich liet wachten. Gelukkig gaat het weer veel beter en ben ik weer aan het werk. De blessure geneest langzaam, maar ik kan nu vrijwel alles weer behalve op mijn rus slapen. Nu weer op naar nieuwe avonturen in Nederland! Want ook die komen er weer aan. 

Fijne dag nog!