Servetten en huisnummer, bosanemoon, tuintulp, ooievaars en eieren, lezen

Het huis van zoon en schoondochter is gepresenteerd. Nog wat kleine onaffe klusjes, maar al heerlijk om in te wonen. Op Pinterest vond ik een leuk sjabloon voor een ei en daarin borduurde ik het huisnummer en een eend [=geluksbrenger]. Het resultaat is leuk en gezellig. 

Gisteren hadden ze de housewarming gecombineerd met de verjaardag van de schoondochter. Ook daar wilde ik iets voor maken. Bij de kringloop [hergebruik] vond ik twee prachtige servetringen in de vorm van eenden. De servetten kocht ik op het internet. Het was natuurlijk geen borduurstramien, maar op katoen kun je ook prima borduren. Ik zocht een mooi grafisch lettertype uit en ging dat op het 1e servet borduren. Tsjonge dat was me toch een karwei. Ik nam de friction ball pencil en zette hulplijnen op het servet. Hier had ik houvast aan en zo langzamerhand kwamen de eerste letters op het doek. 

Als je eenmaal de steek te pakken hebt gaat het vervolgens met de tweede naam veel vlotter. Ook hier gebruikte ik weer de hulplijnen en de naam stond na een paar dagen ook op het tweede servet. Vervolgens nog even leuk vouwen en in de servetringen passen en voila [!] gereed product. 

Ik ben aan de beterende hand en loop en fiets voor de frisse lucht en de conditie elke dag buiten. Ik fiets dan vaak een rondje langs de borg Nienoord. Je ziet dan onderweg van alles. Ik zag o.a. een lange boomstam met daarboven op een nest, een lege. Toen we daar een paar dagen later langsliepen, hoorden we het geklepper van de snavels van de ooiervaars. Onze wandeling voerde ons langs het boomnest en ja [!] bovenop het nest een ooievaarsechtpaar. Nu maar wachten op het uitbroeden van de eieren. 

Ook zag ik onderweg de eerste snoezige bosanemonen. 

In de tuin maak ik ook regelmatig een rondje en wat schertst mijn verbazing? Dwars door een lege bloempot groeit een tulp. Ik ben benieuwd of daar nog iets uitkomt. 

Het sjabloon van het ei [van het huisnummer met de eend] gebruikte ik nog een keer en nu met een andere kleur en met een schaapje erin. Het borduurt zo lekker weg. 

Ik ben nog steeds in de eierenmood en vond, naast het eendje, nog een patroontje van een haan. Dat past ook goed in een ei, maar dan in een ander formaat. Je kunt dit ei niet spiegelen, maar alle eieren zijn niet hetzelfde en ook niet egaal gelijk. Het resultaat is grappig. 

Tussen het borduren door zijn er ook nog mooie leesboeken. Deze keer van de schrijfster Sarah Jio. Een geschiedenis dit zich deels afspeelt in de WO II en in het heden. En wel in Parijs. Je krijgt via dit boek weer een andere inkijk in de vele verhalen van de oorlog. Boeiend en bijzonder om te lezen.