Na zo'n heerlijk familieweekend is het weer "arrebeiden" i.p.v. "irrebeiden", zoals wijlen mijn vader altijd zei. Er staat weer van alles op stapel en er moet weer veel geregeld worden. Dus dan gaan we weer over tot de orde van de dag. Per dag stromen de mailtjes binnen zodat er ook weer evenveel mailtjes uit gaan. We hebben nl. a.s. zaterdag een jeugdorkestenfestival en ons jaarlijke bosconcert. Dan weet je het wel. Mijn DH knapt wel op, maar het gaat langzaam. Hij gaat deze week nog niet aan werk, hij moet eerst voldoende aansterken. Mijn napijn van het verwijderen van de verstandskies is bijna over. De buitenkant van de wang is nog behoorlijk gevoelig. Maar er is ook behoorlijk in geropt en gescheurd.
Van mijn zus kreeg ik een bijzonder bibliotheekboek. "Het weeskind" van John Lahutsky en Alan Philips. Dit gaat over een Russisch jongentje, die een tweede kans kreeg in het Westen. Vanaf zeer jonge leeftijd leeft hij in een deprimerend kindertehuis. Een ware nachtmerrie. Hij brengt hier acht jaar van zijn leven door, door zijn moeder aan zijn lot overgelaten. Er is gebrek aan alles; warmte, liefde, eten, kleding, speelgoed. De kinderen worden vastgebonden en met medicijnen rustig gehouden. Hij weet in het tehuis de aandacht te trekken van een buitenlander en na een enorme campagne wordt Vanya geadopteerd door een vrouw uit Amerika. Diep ontroerend, razend makend maar uiteindelijk een verhaal met een happy end. Heel erg schrijnend als je weet dat er nog veel kinderen aan hun lot worden overgelaten in de kindertehuizen in Rusland en je weet dat er voor hun geen happy end is. Heel intrigerend. Uiteindelijk leeft Vanya als John verder en maakt het nu goed.
Een bijzonder boek om te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten