Tulpentegels in kruissteek en blackwork, in het Paradys, vrolijke bloemen in Drachten en Tolbert

De vierde tulpentegel is een feit. Daarmee zijn de tegels compleet. 

Bij The Steady Thread is een jaarlijkse SAL waar vaak ik patronen verwerk. Vaak is het botanisch gerelateerd en en mijn gedachten gingen ook hier naar uit. Er was vast wel een patroon in blackwork die over tulpen ging. En mijn veronderstelling was juist. Ik zocht en vond het patroon dat ik goed kon gebruiken. Het was wel even flink doorsteken, omdat ik een hele rij wilde maken. Maar na er een paar gemaakt te hebben weet je het patroon ongeveer uit je hoofd. Het is ook gemakkelijk, je pakt het zo en je legt het ook zo weer weg. 

Ik nam het zelfs mee in de trein. Want we moeten wel door en door.... Ik ging naar dochterlief in Utrecht. Even een handje helpen met van alles en nog wat. En gezellig chillen natuurlijk ook. Vaak moet je even wachten in de trein en omdat ik ook daar een klein tafeltje aan de stoel voor mij had, kon ik fijn verder. De conducteur zag mij bezig en vond het ook leuk! 

Verder ben ik natuurlijk hard aan het werk geweest in Utrecht en op de terugreis kon ik mij heerlijk laten meevoeren met de verhalen uit mijn boek. Dit is 'Het gewicht van een piano' van Chris Cander. Een werkelijk prachtig verhaal met een boeiende verhaallijn over wat mensen meemaken rondom een piano. Hij past in mijn top 30 bestsellerlijst. 

Voor mijn tulpenproject wil ik blauwe stof gebruiken. Waar kun je dan beter terecht als bij Jan Sikkes in Drachten. Vaak vind ik daar wat ik wil. Terwijl wij daar rondlopen in Drachten zijn er op de gespannen draden boven de weg, mooie vrolijke bloembollen. Als je niet vrolijk bent, word je het wel hiervan. Grappig. 

De Hemelvaartsdag besloten we om naar Oranjewoud te gaan. In het gebied in en rond deze plaats is een bijzondere kunsttentoonstelling in het parklandschap. Genaamd 'Paradys'. In en rondom voormalige landgoederen, vorstelijke tuinen en idyllisch natuurschoon bevindt zich werk van internationale kunstenaars die geïnspireerd zijn door de omgeving en de geschiedenis. 

Dat beloofd natuurlijk wel wat. Een route leidde ons langs de diverse kunstwerken. Het was mooi wandelweer wat ons er toe bracht om het eerste gedeelte wandelend te verkennen. Voor mij waren er drie objecten die ik erg leuk vond. Aan de hand van foto's zal ik daar iets meer over vertellen. 

Van Diana Scherer drie bijzondere jurken gemaakt van natuurlijk materiaal dat ze zelf gekweekt heeft. Deze gewaden verbeelden de drie stadhouders vrouwen van Landgoed Oranjewoud. 

Met de grasrol kweekt ze als het waren wortels op een matje die ze dan verwerkt tot stof. Ze laat als het ware de textiel groeien. 

Alexandra Pirici maakt levenden sculpturen. De enorme keien; de Building Blocks, de ene van teen en de andere van aluminium, laat ze een andere werkelijkheid zien. Dit doet ze door onder andere gebruikt te maken van spiegels. Boeiend.

Van Louis le Roy komen de creativiteit van de mens en de krachten van de natuur samen in de Ecokathedraal. Van afgedankt bouwmateriaal en restpartijen stenen is een nieuwe werkelijkheid geschapen in de natuur. Prachtige bouwwerken zijn er van gemaakt. De natuur gaat zijn eigen gang bij de gestapelde stenen. Hier wordt nog steeds aan gewerkt en is dus nog steeds in wording. 

Ik was blij met onze keuze om richting deze mooi plaats te gaan en bijzondere kunstwerken te kunnen bewonderen.

Vrolijk werd ik van de tentoonstelling in de Cazemierboerderij in Tolbert. Leden van 'De vrouwen van nu' exposeren met 'Creatief Tolbert'. Mooi naaldwerk, kantkloswerk, quilts en borduurwerken zijn er zichtbaar. Vaak werken de dames met een bepaald thema en dan is het het erg leuk om te zien hoe eenzelfde onderwerp heel verschillend wordt uitgewerkt. Leuk om te zien!