Sneeuw, Bloemen in de tuin, Sint, Vogels en Borduurboek

En opeens valt er zomaar heel veel sneeuw. Zo jammer dit! Nee, ik vind het prachtig! Als ik bij de tafel zit, heb ik zo'n prachtig uitzicht. Heerlijk. De poezen moeten er zo nu en dan even uit en zitten dan al snel weer op de regenton te wachten en willen dan heel graag weer naar binnen.

Opeens dacht ik weer aan de 'bloemen in mijn tuin' project. Er zijn nog steeds bloeiende bloemen én struiken. De foto's van de bloemen met sneeuw bedekt, krijgen zo een winterse lading en worden prachtig!

Hulst

Last rose of summer wordt de first rose of winter

Skimmia

Callicarpa Americanan oftewel de Amerikaanse prachtbes, zo mooi met die paarse besjes

Ondertussen is het zomaar 5 december geworden. Wij doen er niet veel aan. Ik maak vaak wel een gedicht voor de kinderen waarbij iets lekkers zit. Dit jaar zijn het geen letters, maar cijfers. Deze getallen horen bij de huizen die ze gekocht hebben. Het was nog even een zoektocht naar een bakker die letters wilde maken, maar het is gelukt. Het gedicht leukte ik op met een aardig plaatje van Piet en Sint.

Op het werk hadden we de Sintviering met een activiteiten carrousel en ik zat, hoe kan het ook anders, bij het inkleuren van Pieten en Sinten voor de Sintslinger. Ondertussen over van alles pratend met de kinderen. Twee vriendjes zaten naast elkaar en maakten bijna dezelfde inkleuring. Ik noemde ze de  tweelingpieten!

Het uiteindelijke resultaat hing gezellig voor het raam. 

Het kerstvogelproject vordert gestaag. Vorige week was nummer twee gereed en vandaag nummer drie. Leuk om te doen en even weer anders. Ze zijn ruim op tijd klaar voor het verzenden van de kerstkaart. Dus dat is mooi meegenomen. 

Van mijn zus kreeg ik een fantastisch leesboek van de bieb, 'Een tijd om nooit te vergeten' van Jennifer Robson. 

Een meeslepend verhaal over twee borduursters die de bruidsjapon van prinses Elizabeth [we schrijven het jaar 1947] maken. Terwijl ze hier mee bezig zijn zijn er gebeurtenissen die hun leven voorgoed veranderen. Sommige passages zijn op waarheid berust. 

De japon van de prinses van Engeland is echt door veel borduursters bewerkt. Een verhaal hierover staat te lezen bij de volgende link:

https://beaumonde.nl/artikel/465817/de-verborgen-details-in-de-trouwjurk-van-de-queen/

Op het boek staat tevens te lezen;

Jennifer Robson gunt haar lezers een kijkje in het atelier van het beroemde Mayfair Fashion House, waar een van de beroemdste jurken uit de geschiedenis werd gemaakt. Maison Hartnel heeft echt bestaan en één van de hoofdrolspeelsters, Miriam Dassin, heeft echt geleefd. De roman is geromantiseerd, maar in het naoorlogse Engeland was het nagelbijten met het feit dat alles op de bon was en nog heel veel zaken schaars. En prinses Elizabeth is natuurlijk echt getrouwd. 

Het verleden wordt vermengd met gebeurtenissen uit het heden en veel wordt uiteindelijk duidelijk voor de hoofdrolspelers.

Heerlijk om te lezen!