We leven in vreemde tijden. Alles is afgelast i.v.m. het virus. Veel mensen zitten thuis en vermaken zich daar, moeten zich vermaken. Ook al mijn buitenhuizige activiteiten zijn gestopt. Geen repetities, geen vergaderingen, geen bloemschikkingen enz. Wel ben ik aan het werk omdat ik in de bso kinderopvang zit. Echter veel kinderen komen ook niet. Manlief geeft vanuit huis online muziekles. En het is stil op straat, erg stil. Alleen bij de supermarkten is het druk.
Dus is er veel tijd voor zaken die er anders tussendoor gaan of in gestolen momenten moeten. O.a. voor mijn bloemenveldenproject [BVP]. Ik borduur maar door en zo schiet het hard op.
Dit zijn de vorderingen tot vandaag 16 maart.
Ook ga ik natuurlijk weer verder met de Klossie SAL. Maar we kregen privé ook nogal wat voor de kiezen, dus gewoon maar even strepen borduren. Gaat lekker door zo.
Via Facebook werd ik geattendeerd op een werkelijk prachtig boek om te lezen. "Een losse draad" van Tracy Chevalier. Het gaat over het Engeland van 1932. Een 'overtollige vrouw' haar leven wordt beschreven. Interessant om te lezen. Vooral omdat ze zich aansluit bij de brodeuses [= letterlijk stiksters] van de kathedraal van Winchester. Erg leuk, vooral omdat de hoofdbrodeuse, Louisa Pesel, werkelijk geleefd heeft en ook daadwerkelijk de knielkussens voor de kathedraal gemaakt heeft.
Tevens worden onderwerpen die heden ten dage vanzelfsprekend zijn op een indringende manier besproken, geheel in het teken van die tijd.
Volgens de achterflap:
'Chevalier schetst een prachtig beeld van de Engelse maatschappij in de jaren dertig. Een intrigerend verhaal over een jonge vrouw die wordt geconfronteerd met de tradities en vooroordelen'.
Een aanrader om te lezen.
Het bloemenveld vind ik nu al mooi!
BeantwoordenVerwijderen