woensdag 31 december 2014

Randjes af, amaryllis in volle bloei en godt nytar

Het is nu 17:03 u., we hebben vanmiddag weer een fietstocht gehad, het is heel donker en we zitten in de laatste dag van het jaar 2014. Zojuist heb ik de randjes van 2014 afgemaakt. D.w.z. de randjes zijn af, ik moet het alleen nog signeren met mijn naam. 
Maar dat doe ik in het nieuwe jaar. Ik heb ook het randjesboek gekocht en daar staat ook een alfabet in. Dit wil ik even bekijken en als ik dat leuk vind maak ik daar mijn naam mee. Het was een leuk project. In de maand december voegde ik nog een kerstrandje toe, immers de kerstdagen vallen in deze maand. Als bloemenrand had ik een hulstrandje gevonden. Natuurlijk moest ik het jaar afsluiten met het vierde jaargetijde; winter. De letters gaf ik een sneeuwhoedje omdat dat bij de winter past, mijn favoriete periode van het jaar. Enorme leuk om te doen! 
De amaryllis is in volle bloei. De tweede stengel bloeit ook volop met vier bloemen (!) en er komen er nog twee aan. Heel bijzonder. Mijn moeder zou dat ook prachtig gevonden hebben. Zij was ook altijd van de bloemen en planten. Ik ben blij dat ik hem mee genomen heb. Ook genieten... 
De laatste dag van het jaar. We horen ook hier knallen in de verte. We zitten hier in de middle of nowhere dus veel vuurwerk zullen we niet zien. Misschien op de tv. We maken het ons gezellig hier en ik wens iedereen een goed en gelukkig nieuwjaar! Of zoals ze het in Denemarken zeggen: 

dinsdag 30 december 2014

Weer fietsen door het Deense land

Ondertussen is het dinsdag geworden. De randjes zijn bijna klaar en zoonlief heeft oliebollen gebakken. De sneeuw verdwijnt langzamerhand en wat overblijft is eveneens een boeiend landschap. Gisteren waren we in Hjerning, een grote winkelplaats. Hier kochten we het e.e.a. en hebben we heerlijk gewinkeld. Vandaag  weer tijd om te fietsen.
Prachtig landschap en dus gelegenheid om mooie foto's te maken. 
Der Mond ist aufgegangen...
... en de zon gaat onder!

zondag 28 december 2014

In Denemarken op een mooie zondag

Na een langdurige rit, met anderhalf uur vertraging door file tussen Hamburg en Flensburg, kwamen we gisteravond aan op onze vakantiebestemming. We verblijven in een schitterend huis van alle gemakken voorzien. De kachel brandde al snel heerlijk en we gingen over in de vakantiemodus. Lekker doen waar je zin aan hebt en relaxen. 
Doordat het donker was toen we aankwamen wisten we nog niet wat het uitzicht zou zijn vanuit ons huis. Dit overtrof onze verwachtingen. We kunnen wel 100 foto's maken van het uitzicht. Een prachtig winterlandschap ontvouwt zich vanuit de ramen. 
Allemaal kerstkaarten kunnen we ervan maken. De bomen zijn met rijp bedekt en met het zonlicht erdoorheen ziet het er mooi uit. 
Omdat Denemarken vlak is hadden we bedacht om de fietsen mee te nemen. Op de eerste dag hebben we, DD en ik, een mooie fietstocht gemaakt door het steeds afwisselende landschap. Onderweg kun je dan ook mooie plaatjes schieten. 

Rond vier uur werden we opgehaald door de mannen want we waren enigszins de weg kwijt. Gelukkig waren ze snel met de auto ter plaatse want het is ook zo dat het al weer vroeg donker wordt. 
Om half vijf zijn we weer thuis en is het volledig donker. En zijn er weer diverse bezigheden binnenshuis die ons bezig houden. Ik ben bezig met het laatste randje van "randje per week", de fietsen. Een leuke afsluiting, helemaal omdat we ook fietsten op deze dag en omdat dat gewoon een erg leuke bezigheid is. 

vrijdag 26 december 2014

Kerstrandje en in volle bloei

Nu we niets meer hoeven, alle kerstvieringen, kerkdiensten en kerstbijeenkomsten voorbij zijn en we alle tijd hebben, was er ruimte voor een mooi kerstrandje. Die hoort absoluut op de randjeslap thuis. Ik had hem al een tijdje gevonden en nu heb ik het geborduurd. 
Nog twee randjes te gaan en dan kan ik de lap af maken. Ook daar zijn al ideetjes voor, maar dat ga ik in Denemarken doen. We gaan nl. een week met vakantie naar Denemarken. Heerlijk relaxen met de hele familie. Gezellig samenzijn, lezen, spelletjes doen, de omgeving verkennen, fietsen en natuurlijk freubelen. 
De amaryllus is in volle bloei. Hoe is het toch mogelijk precies met de kerstdagen. Het heeft zo moeten zijn. Dit was het laatste bericht van 2014 thuis. Als het goed is hebben we daar ook een internetverbinding, maar dat moeten we altijd nog maar even afwachten. Wij gaan heerlijk er tussenuit. Tot blogs...

dinsdag 23 december 2014

Bijna in bloei

Bijna elk jaar heb ik een Amaryllis bol voor het raam. Zo eind november koop ik deze dan en voor het raam zie je hem dan elke dag een beetje groeien. Ik had direct al "geluk" dat er twee stengels uitkwamen. Aan de ene stengel komen ook gelijk vier bloemen. Deze bloeien bijna, net als dat het bijna kerst is. 
Op de heiligenbeeldenmarkt kocht ik een console met de bedoeling dat daarop de kerstgroep zou komen. Dit is gebeurd en samen hangt het mooi te wezen in de kamer. 
O, wat is het toch een leuke tijd. Ik ben bijna weer beter, maar geniet volop van alle zaken. De post brengt allerlei kerstkaarten, ik luister naar enkele van mijn mooie kerstcd's en vanavond gaan we naar Assen. Hier speelt de Biggle Baggle Big Band van mijn DH en DS kerstmuziek in het centrum. Dat wordt vast ook wel weer erg mooi. Zo zijn er elke dag zaken om van te genieten. 

zondag 21 december 2014

Op de valreep de kerstkaarten klaar en verstuurd

Elk jaar maak ik kerstkaarten zelf, niet meer heel veel maar toch altijd wel een aantal. Dit jaar moest het natuurlijk iets met houtjes worden. De gedachte was er al lang, de uitvoering liet op zich wachten. 
Van mijn zwager kreeg ik twee mooie boomstammetjes, echter de plakjes... De zaag was erg stomp. Gelukkig had mijn DH nog een nieuw zaagje voor in het apparaat en de zaagsessie kon beginnen. Met het nieuwe zaagje was de zaak zo gepiept. De "plakjes rollade" zoals we de houtjes altijd noemen waren al snel gereed product. 
Iets erop borduren zou niet dit jaar. Uiteindelijk bedacht ik om kerststerren te gaan haken. In mijn mand met garen had ik nog geschikt garen en omdat ik toch ziek was/ben kon ik dit mooi rustigjes aan gaan doen. Het patroon was niet heel ingewikkeld en dan heb je ook zo een aantal sterren gehaakt. 
Omdat ik ze er niet helemaal op wilde lijmen had ik bedacht om ze via een suikerwater bad hard te maken. Vroeger deed men dat ook met kleedjes en het leek mij wel leuk om dit eens uit te proberen. Het lukte prima. Even opzoeken hoe het moet en als je de slag dan ook te pakken hebt gaat dit ook vrij rap. 
Het resultaat was helemaal wat ik er van verwachtte. De ster kon nu eenvoudig op het houtje bevestigd worden en dit geheel kon dan weer op de kaart gemaakt worden. Ik vind het resultaat prachtig. Weer eens even wat anders. Ik probeer toch altijd origineel te zijn. Uiteindelijk zijn ze allemaal op de bus gegaan en ik hoop dan maar dat ze nog voor de kerst arriveren. 


Vanavond is er het jaarlijkse kerstconcert van het orkest van mijn DH. Hiervoor zijn we in het sfeervolle kerkje in Annen. Ofschoon ik mij helemaal nog niet zo prima voel ga ik toch mee. Het wordt vast erg mooi. Er wordt in ieder geval kerstmuziek gespeeld en dat is altijd mooi. Nog drie daagjes en dan is het kerst. Ik hoef niet meer te werken, dus kan het in ieder geval rustig aan doen. Ik ga de randjes af borduren en daar heb ik al wat mooie extra randjes voor. Heerlijk.................... 
Terwijl ik dit verhaal typ speelt mijn DS kerstliederen in een bijzondere stijl op de gitaar. Ook weer eens wat anders als anders.  

vrijdag 19 december 2014

Prachtig leesboek

De hele week zit ik al in het lappenmandje, ziek. Gelukkig hoef ik niet veel, maar vervelend is het wel. Het knapt maar heel langzaam op, maar het herstel is in aantocht. Ondertussen ben ik, heel laat, bezig met de kerstkaarten. Wat ik wilde, wilde allemaal niet, maar uiteindelijk gaat het lukken. Binnenkort hierover meer. 
Ondertussen heb ik wel een prachtig boek gelezen. Een heel mooi boek om te lezen. De debuutroman van Rachel Hauck "De bruidsjurk". 
Het verhaal gaat uiteraard over een een oude bruidsjurk die door de hoofdpersonage uit het boek op een bijzondere manier verkregen wordt. Zoals ook de tekst op de cover al doet vermoeden gaat het over vier generaties vrouwen, die tezamen zijn verbonden door de jurk. Door het boek heen krijgt het sprookjesachtige verhaal zijn vorm. Doordat het ook in de tegenwoordige tijd speelt heeft een hedendaags karakter. Heerlijk om te lezen, eentje voor de top 5!    

zondag 14 december 2014

Lezen, freubelen en eten

Gisteren kreeg ik zin om naast het borduren eens even wat mooie bloemen te gaan maken. Ik had nog steeds het artikel in mijn hoofd van Het Dagblad van het Noorden over de workshop van de te maken bloemen. Kerstachtige stofjes bij elkaar gezocht en maar aan de freubel. Het effect is erg leuk, alleen moet e.e.a. wel iets kleiner. Al doende leert men. Het resultaat is wel grappig vind ik zelf. Ik maakte er eerst twee, wellicht komen er nog wat bloemen bij, voor een boeket zijn er wel wat meer nodig denk ik. 

Voor het symbolisch bloemstuk in de kerk hadden we schapenwol nodig. Ja, hoe kom je daar aan rond deze tijd van het jaar? In Lettelbert zit Saartjes wolatelier en daar ben ik geweest. Een prachtige werkruimte met allemaal mooi werkstukken. En wol in overvloed. Er wordt daar gevild met de wol en daar worden weer prachtige werkstukken van gemaakt. Ik heb mij ingeschreven voor de nieuwsbrief met daarin t.z.t. workshops. Het lijkt mij leuk om eens te gaan vilten. Ik heb het nog nooit gedaan en in groepsverband vind ik het leuker dan dat je alles alleen moet uitvinden via internet. Dus in afwachting van. We maakten in ieder geval een mooi bloemstuk met Meranowol. 
Van Patricia Scanlan las ik "Het fotoboek". Een familiegeschiedenis die aan het licht komt n.a.v. een fotoboek met foto's. Drie generaties worden er beschreven. Het begin is even lastig, maar dan is het fijn lezen. 
Bij alle supermarkten krijg je tegenwoordig magazines met allerlei recepten. Hierin stond een recept met macaroni in een stoofpannetje. Dat leek me net een geschikt recept voor de zondag. 
Het resultaat zag er spectaculair uit, maar wij vonden het allen een beetje laf. Terwijl ik er wel kruiden in gedaan had. Het was wel lekker, maar of het voor herhaling vatbaar is? In ieder geval, niet geschoten is altijd mis. 
Ik ben niet helemaal fit, dus we doen het lekker rustig aan. Eens zien hoe zich dit verder ontwikkeld. Fijn is het niet in ieder geval. 

zondag 7 december 2014

Randjes november en heiligenbeeldenmarkt

De maand november is voorbij en de randjes heb ik ook allemaal bijgewerkt.
Omdat het onze trouwmaand is heb ik een ringenrand ertussen gevoegd. Dit vond ik wel leuk om te doen, vooral ook omdat 22-11 op een zaterdag viel. Aan het eind heb ik een rand gemaakt van klavertje vier. Deze plant staat voor "geluk" en dat hebben wij. Dat is toch super! Allerlei zaken waarom we geluk hebben en daarom het plantje op mijn randenlap. 
In de krant las ik een bericht over een heiligenbeeldenmarkt in Veenhuizen. Dit leek ons wel een leuk uitje op de zaterdagmiddag. Samen zijn DH en ik daar geweest en het was leuk om te zien. Allerlei beelden in allerlei soorten en maten en aanverwante roomse artikelen werden tentoon gesteld en een aantal kon je ook kopen. Twee beelden sprongen er voor mij even uit. Die heb ik op de foto gezet. 
De eerste was het beeld van een ridder. Tegenwoordig beschikken wij over Netflix en via dit medium kijken wij naar Robin Hood. Een serie van een aantal afleveringen over de vogelvrij verklaarde Robin Hood en zijn bende. Leuk vermaak op de donkere winteravond op elk gewenst moment te bezien. 
Het tweede beeld was van Sint Nicolaas met de gepekelde jongens. Toen onze DS nog in het Roderjongenskoor zong werd eens de Sint Nicolaas cantate opgevoerd van Benjamin Britten. Hij was één van de pickled boys. Het verhaal gaat dat de slager bij wie de drie jongens woonden hen vermoordde en hen in een ton met pekel stopte. Sint Nicolaas wekte hen weer tot leven. Britten schreef hierover een cantate. Hier moest ik gelijk aan denken toen ik dit beeld zag. 
Wij troffen hier nog kennissen en daar hebben nog even gezellig mee koffie/thee gedronken. 

zondag 30 november 2014

Twee dagen Utrecht

Op vrijdagmiddag vertrok ik met de trein richting Utrecht. Ik ging naar onze dochter die daar woont. Rond kwart voor vijf [ja je bent uit en thuis ongeveer drie uur onderweg] zaten we bij haar gezellig aan de thee. 
Voor 's avonds had ze bedacht dat we naar "China Lights" in de Bontanische tuinen zouden gaan. Het weer was koud, maar prima en heel geschikt voor zo'n uitje. Met stadsbussen reisden we naar de place to be. Utrecht is erg groot en je bent dus nogal even onderweg, ongeveer een half uur. 
Via een mooi verlichte toegangspoort loop je het Aziatische sprookje binnen. Alle "lichten/lantaarns" zijn gemaakt van stof gespannen over een frame en natuurlijk verlicht met stroom. 
Over het gehele terrein zijn verlichte objecten met alle verschillende betekenissen. We zagen natuurlijk niets van de tuinen omdat het donker was, maar dat is dan leuk om later nog een keertje overdag te bezoeken. 
Het hangende fruit vond ik persoonlijk het mooiste. E.e.a. eindigde natuurlijk met de waterspuwende draak - het teken van geluk. Werkelijk een leuke bijzondere bezichtiging en van de tuinen. 
Zaterdag was shopdag. DD had nieuwe kleding nodig en in Utrecht zijn heul veul winkels die daar wel de gelegenheid voor bieden. We hebben heerlijk rondgestruund, geshopt en lekker gegeten in de wel hele drukke binnenstad. Maar op zo'n dag heb je daar geen last van. Ook zijn we geslaagd met ons doel. Diverse kledingstukken liggen nu in de kast van DD. 
Omdat ze ook een concertweekend had van het koor Cantatrix waar ze in zit, was het 's avonds tijd voor het concert. Het requiem van Fauré stond op het programma en de Willibrordkerk in Utrecht was één van de concertlocaties. Zo kon e.e.a. mooi worden gecombineerd. In deze werkelijk prachtige kerk was ik getuige van wonderschone muziek van het koor met begeleiding van een barokensemble. Ofschoon het wel erg koud was in de kerk kon de muziek mij dermate boeien dat ik de kou kon vergeten. De kerk was onlangs gerestaureerd en zeer kleurrijk. Een waar kleurpalet ontvouwt zich voor je ogen als je rondkijkt. Overal is wel iets te zien. Als je al even moet wachten voor aanvang of in de pauze hoef je je niet te vervelen. 




Met het koor reisden we in de bus terug naar het Noorden. Rond een uur waren we weer thuis, moe, maar erg voldaan. We werden gezellig begroet door de mannen die ons thuis opwachten. Nu lekker nagenieten van alle belevenissen en een supergezellig weekend met mijn dochter. 
Toen ik thuiskwam lag ik er een borduuraflevering van de speldenkussenclub op mij te wachten. Dus een steekje zal er vast nog wel worden gemaakt vandaag. 

zaterdag 22 november 2014

Mooie randjes van oktober, lieve poes, Sinterklaas en 29 jaar getrouwd

De randjes van oktober heb ik afgesloten met een, vind ik zelf, leuke rand van paddenstoelen. Het project loopt soms wat vertraging op door allerlei activiteiten die bij het werk of in de huishouding moeten gebeuren. Maar uiteindelijk is er toch weer ruimte om lekker te borduren en kom je verder met het project. Leuk om te doen en leuk om er een rand je bij te bedenken. Vaak onder het genot van een kopje thee en een bakje pepernoten. Want de goedheiligman is weer gearriveerd en dan eten we pepernoten, borstplaat en chocoladeletters. Hmmmmmmmmm ... heerlijk. 

Mijn Sinterklaas attributen heb ik geplaatst in ons huis. Ook altijd weer even leuk. 
Onze poes wordt ouder en we hebben besloten dat het tijd was voor een leuk mandje. Zo gezegd zo gedaan en voor weinig geld heb je een mooie verblijfplaats voor de poes. Ze moest eerst even wennen, maar nu gaat ze er zelf steeds in en is ze helemaal gewend. 
Vandaag zijn we 29 jaar getrouwd. Alweer 29 jaar. We zijn samen jarig zeiden we tegen de kinderen. Een mooie leeftijd toch?
En zo vliegt de tijd heel snel voorbij. Nog een paar weken dan is het december, Sinterklaas jarig, de kersttijd en kerstvakantie. Maar eerst nog maar even genieten van deze dag!



woensdag 5 november 2014

Lezen, andere zaken en mooie serie

Ik heb veel last van mijn been. Fysiotherapie helpt niet en nu ben ik vanmorgen bij de chirurg geweest. Ze denken nu dat ik een slijmbeursontsteking heb. Ben je klaar mee. Ik hoop nu maar dat dit het ook is, want het moet blijken uit een echo die er gemaakt wordt. Voorlopig dus maar even met pijnstillers door het leven. Dat is niet zo erg, maar wel jammer want ik raak zo achterop met mijn bezigheden. Binnenkort klaarheid hoop ik. 
Veel projecten heb ik niet onderhanden. De randjes, maar die gaan nog door tot eind december. Ze gaan volgend jaar hier wel mee door, maar ik denk dat ik mij dan weer ergens anders op wil richten. Bijvoorbeeld met de letterbak of met de Dear Jane, of iets geheel anders. Ondertussen ben ik wel veel aan het lezen. 
Ik las onlangs het boek "Juffrouw Holle" van Fleur Brockhus en Karime O'Flynn. Een modern sprookje over twee jonge vrouwen die een probleem hebben. Zij komen bij juffrouw Holle terecht en lopen stage op haar boerderij. Een grappig boek. In eerste instantie viel ik vooral op de omslag. Als dan de inhoud ook nog bijzonder is, heb je een mooi boek. 
Verder hebben we tot nu toe een mooie herfst. Schitterend mooie gekleurde bladeren aan de bomen en over het algemeen rustig weer. Zo nu en dan wel harde wind, maar ja, de bladeren moeten ook van de bomen natuurlijk. En eens is het over met het mooie weer, want dat was het afgelopen weekend natuurlijk wel! 
Op het groen strookje vlak bij ons huis toch nog mooie paddenstoelen. Ik had ze al gemist, maar misschien was het gewoon nog te warm en te droog. 
Verder ben ik bezig met ons familiemagazine. Dat is ook altijd erg mooi om mee bezig te zijn. Met verhalen, plaatjes en bijzondere foto's. Er zitten heel wat uurtjes in, maar dan heb je na verloop van tijd ook een mooi resultaat. Op de voorkant komt een mooie poes. Dat kan ik alvast verklappen. Binnenkort laat ik hem of haar wel even zien. 
Elk jaar zo rond Sinterklaas is er een prentenboekenserie. De edities van voorgaande jaren werden altijd mede mogelijk gemaakt door Douwe Egberts. Bij twee pakken koffie kreeg je dan een boek gratis. Dit jaar is de sinterklaasprentenboekenserie [ja, een mooi scrabblewoord] mogelijk gemaakt door Unox. Dus nu deze week bij twee worsten van Unox. 
Het eerste boek is "Sinterklaas op drift" van André Kuipers. De illustraties zijn van Sebastiaan van Doninck. 
Ik heb alle boeken van voorgaande jaren en nu gaat het dus weer verder. Altijd leuk omdat bekende Nederlanders het schrijven en er altijd een kunstenaar met de afbeeldingen in de weer gaat. Prachtig.