zondag 30 september 2012

Freubelen is niet altijd gemakkelijk

Ik was met een speciaal projectje bezig. Het borduren daarvoor is een peuleschil. 
Dat was dan ook zo af. Maar de manier waarop ik het verwerken wil, gaat niet zoals ik wil. Ik wil het plaatsen in een houten lijst. Hiervoor heeft mijn collega Henny [dankjewel!] voor mij het sjabloon uitgezaagd. Ik zou het dan gaan verven. Hiervoor heb ik spuitlak. Maar denk je nu dat het naar mijn zin is? Nee. Nu kreeg ik van mijn DH de tip om het niet staande te spuiten, maar liggend. Ik heb het meeste er weer afgeschuurd en ik heb het nu liggend gespoten. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen. Hij gaf mij ook nog de tip om het met de kwast te doen, maar ik ben deze weg ingeslagen en wil hiermee doorgaan. Wordt vervolgd. 
Mijn moeder is binnenkort jarig. Nu heeft mij oudste zus bedacht dat we met z'n allen een poesiealbum gaan geven. Hierin gaan dan alle kinderen en kleinkinderen een stukje schrijven. Voor mij geen probleem. Ik had bedacht dat het iets met rozen moest gaan worden. In zocht in mijn uitgebreide catalogus van patronen en kon een deel van een patroon gebruiken voor een roosje. Het is toch heel mooi geworden al zeg ik het zelf. 
En het poesiealbum wordt geweldig. Zo leuk om te zien wat iedereen bedenkt. Ik heb mijn moeder al even lekker gemaakt, maar ze werd er niet heet of koud van zei ze. Behalve als ze het straks ziet denk ik. Binnenkort gaat ze verhuizen. Dus dat wordt inpakken geblazen. We hebben met z'n allen de rollen al verdeeld dus ik denk dat het heel snel zal gaan. 

zondag 23 september 2012

Naar het Ot en Sien museum

Zo één keer per jaar gaan we met 12 personen [vier zussen, twee broers en aanhang] een dagje uit. Gisteren was dat ook weer het geval. We werden verwacht in het Ot en Sien museum in Surhuisterveen. Voor ons ook wel bijzonder omdat er in dat museum twee kasten staan die mijn vader gemaakt heeft. Ik was er nog niet geweest en mijn DH ook niet. 
Bij binnenkomst waan je je gelijk al in de vorige eeuw. Je komt binnen in de winkel zoals die in de jaren dertig van de vorige eeuw geweest zou kunnen zijn. In het museum diverse vertrekken in de tijd van Cornelis Jetses, de schepper van Ot en Sien. Voor Sien stond zijn eigen dochter model en voor Ot een buurjongen. Dit zagen we op een introductiefilm. 
Zo was er natuurlijk de kamer en de keuken, maar ook een dokterspraktijk, de winkel, een kapel, het dorpscafé en de schoolklas. In de klas zag ik, naast allerlei leuke schoolspullen, ook een geborduurd schoollapje én een schoolplaat met borduursteken van Anker. Diverse borduursteken worden getoond met daaronder de naam van de steek. Heel erg leuk om te zien. Nu heb ik even gegoogled en de schoolplaat gevonden, maar dan in het Duits. In Surhuisterveen hing natuurlijk eentje in het Nederlands, maar nu krijg je toch een indruk hoe hij er verder precies hetzelfde uitziet, maar dan met Duitse tekst. 
In al die vertrekken hingen alle veel illustraties van Cornelis Jetses en alle schoolplaten die door hem gemaakt zijn. Heel herkenbaar. In het museum stond ook een hele valse piano, maar als je er een goede speler achter zet dan klinkt het al snel toch weer behoorlijk leuk. Vooral als het liedjes van vroeger zijn. Veel aanwezige zongen en floten mee. Gezellig. 
Na het museumbezoek gingen we heerlijk eten bij China Garden, een Chinees wokrestaurant in Buitenpost. Erg groot, maar kwalitatief heerlijk en uitgebreid. Tijdens het nuttigen hebben we natuurlijk veel gepraat en bijgekletst. 
Mijn borduurwerkje is af, maar daarover de volgende keer meer.  

donderdag 20 september 2012

Nieuwe tuinbank

Bij ons in de tuin staat als jaren een mooi tuinbankje. Hij staat daar leuk te wezen, want erop zitten kun je niet meer eigenlijk. We hebben laatst nog even gebruikt bij het barbecuen, maar toen heeft zoonlief hem al met touw aan elkaar vastgeknoopt. Het is niet meer vertrouwd. Elf jaar geleden heb ik hem al eens gerestaureerd met nieuwe plankjes en een verflaag. Maar het is nu over en uit. Vandaar dat we een nieuwe tuinbank gekocht hebben. 
Een hele leuke, maar de kleur is bleu. Niet onze smaak. Maar ja, wat moet de kleur dan wel worden? Dochterlief en ik naar de Praxis om ons te laten voorlichten over de te gebruiken verf. Maar de kleur... De keuze is groot genoeg. Uiteindelijk kozen we voor drie kleuren; grijs, blauw en paars. Wij hadden eigenlijk de keuze al wel gemaakt, maar wilden man- en vaderlief er vooral ook in kennen. Dus DD maakte een foto en appte deze even naar hem. Gelukkig dacht hij hetzelfde over de kleur en hebben we uitendelijk gekozen voor de paarse kleur. 

Een mooi kleuraccent in de tuin. Het bankje komt straks vlak bij de  vlinderstruiken te staan en bloeien die niet in dezelfde kleur paars? Als hij straks klaar is hebben we een mooie nieuwe tuinbank! DD heeft zich ontfermd over het schuren en verven. Mooi wordt het. 

zondag 16 september 2012

Weekend alweer bijna voorbij

Zondagavond 16 september. Het weekend is alweer bijna passé, er volgt nog een avondje thuis. Voor het nieuwe project heb ik de spullen bij elkaar gezocht en daarmee kan nu gestart worden. Eerst waren er natuurlijk weer andere zaken die mijn aandacht nodig hadden. O.a. een prachtig boek van Santa Montefiore, Villa Magdalena. Dit staat weer garant voor een aantal uurtjes leesplezier!  

Ook was er een gigantische rommelmarkt bij de PKN kerk in Leek. Dit is altijd een hele mooie markt en omdat mijn DH hier acte de presence gaf op het keyboard, ben ik er twee keer geweest. Ik heb nog wat leuke kwartetten gekocht, maar verder niet veel bijzonders. Veel socializen en dat is ook heel gezellig. 

Ondertussen hebben we ook weer een nieuw muziekinstrument in huis. Een Johannus orgel! Mijn DH is vroeger begonnen op orgel en we konden deze goedkoop op de kop tikken. We hadden bedacht dat hij maar op de kamer moest op de 1e etage. Sinds kort heeft hij daar ook zijn studio. Deze paste er nog wel bij. Maar goed, hoe krijg je zo'n ding daarboven? Daar had mijn DH goed over nagedacht. Bij Bo-rent kun je een lift huren en dat was in dit geval heel handig. Het was gelukkig droog weer, dus dat was heel gemakkelijk zo door het raam. Naast pianomuziek van DD wordt ik nu ook verwend met orgelmuziek van DH. Zelf heb ik ook jaren orgelles gehad, misschien pak ik die draad ook wel weer op. De mogelijkheid is er. 
Ach, zo blijven we lekker bezig met van alles en nog wat. Eerst morgen de werkweek weer in en zien wat er weer allemaal op ons pad komt. In ieder geval vier van de vijf avonden weg. Dat is dan weer wat minder. Maar soms moet er ook eens goed gepraat worden. Dat is belangrijk. 
Maar tussen de bedrijven door weer lekker borduren en daar heb ik na wat weken niet geborduurd te hebben ook wel  zin in. 

woensdag 12 september 2012

Druk met dtp werkzaamheden

Langzamerhand komen we weer in het ritme. Alles is weer begonnen en mijn DH heeft zijn rooster ook rond. Voor het eerst is hij dit jaar weer alle avonden van de week bezet. Op maandag geeft hij les, op dinsdag en woensdag heeft hij harmonie-orkesten, op donderdag een big band en op vrijdag heeft hij koorrepetitie. Dat is wel even weer wennen. Gelukkig zien we elkaar 's morgens dus dat scheelt. Anders was het wel heel eenzaam. Gelukkig is mijn DD er ook nog, al is die ook wel veel uithuizig. Ach, je bent eraan gewend en in de vakanties hoeft hij niet te werken, dus dan valt het ook nog wel mee. 
Ondertussen ben ik al weer druk met ons familiekrantje. Vol met allerlei verhalen, vooral over de vakantie. 72 bladzijden telt het boekje. Het wordt weer erg mooi. Op 22 september hebben we een broers- en zussendag en dan wordt het uitgegeven. Daar heb ik wel zin in.  
A.s. weekend is er rommelmarkt bij onze kerk. Dit is altijd een enorme rommelmarkt en het is daar ook altijd erg gezellig. Nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt. 
Ik heb ook een borduurwerkje op het oog. Vrijdag ga ik ermee van start. Het wordt in ieder geval rond en de kleur wordt groen. Meer zal ik nog niet vertellen. 
En nu maar afwachten wie de verkiezingen gaat winnen. Als het heel gek loopt kan het 38/38 worden. Enfin, we wachten het af! 

woensdag 5 september 2012

Held van de camping

Tijdens onze vakantie hebben we natuurlijk wel iets speciaals beleefd. In de omgeving was een tamelijk harde wind, het waaide gewoon heel hard. Op een gegeven moment komen er een paar flinke windstoten. Met natuurlijk wat gevolgen voor licht campingmeubilair. Her en der vliegt iets in het rond. Enfin, gelukkig valt het op dat moment nog wel wat mee, maar later ontdek ik dat er drie jonge vinkjes op de grond liggen. Enfin, het hele verhaal staat te lezen in een aflevering van het natuurdagboek van Koos Dijksterhuis gepubliceerd in dagblad "Trouw" van vandaag. Hij en wij waren ter plaatse en onze zoon Jasper was even de "Held van de camping". Leuk dat zo'n verhaal dan nog zo'n staartje krijgt!