woensdag 17 april 2013

Let's start at the very beginning, a very good place to start


Vanmorgen is de fysiotherapeut weer geweest. Ze is erg tevreden over hoe het gaat. Ik zelf ook, maar het is altijd leuk als je dat bevestigd krijgt door iemand anders. Het lopen met krukken gaat steeds beter, de lijn is stijgende. De oefeningen kunnen nog wel wat beter, maar dat is ook lastig om te doen. Ook mag ik op de hometrainer voorzichtigjes met fietsen gaan oefenen. Lijkt me heerlijk om weer te kunnen fietsen. Dat mis ik wel erg kan ik zeggen. Nog een paar weekjes droog oefenen en dan weer over straten en wegen.
Afgelopen zondag ben ik dan begonnen aan het grote nieuwe project. De tulpenlap met abc. Het is een lange tijd geleden dat ik zo’n groot project gedaan heb. Ik heb alles verzameld en ben gestart. Leuk om weer te doen. Wel 20 verschillende kleuren dus daar moesten maar even garenkaartjes voor gemaakt worden. Op de foto alles gereed voor de start. Binnenkort laat ik wel een tussenstand zien van de vorderingen.
Ook heb ik weer een heerlijk boek gelezen. Bijna alles hebben we gelezen van Santa Montefiore, deze nog niet. Nu dus inmiddels wel. “De zwaluw en de kolibrie” gaat over twee families in het naoorlogse Devon. Liefde is uiteraard in het spel en natuurlijk gaat het niet van een leien dakje. Uiteindelijk wordt de relatie verbroken door George en die gaat zijn eigen weg. Een zeer lezenswaardig boek voor uren leesplezier. Dus wie nog een mooi boek zoekt?  


vrijdag 12 april 2013

Lammetjes en een bezoekje


Vanmorgen zijn we weer even op stap geweest. We, mijn zus die bij mij in het dorp woont, en ik. We gingen naar onze jongste zus. Zij woont in Visvliet en woont in een kleine boerderij. Ze houden als hobby schapen. Nu was het natuurlijk lammertijd en de loods was vol met het jonge spul. Prachtig om te zien natuurlijk. Naast witte, hebben ze ook enkele zwarte lammetjes. Leuk om te zien. Gemiddeld hebben ze 2,6 lammetje per schaap, dus een goed schapenjaar. Meestal zijn ze rond deze tijd al buiten, maar omdat het zo lang zo koud was, was dat niet zo handig. Wellicht morgen of zondag. Dat is ook altijd een prachtig gezicht de lammetjes in de wei. 
Heel gezellig zijn we daar geweest. Vorige week waren we bij mijn oudste zus. Ook heel gezellig. Dat zijn zo van die kleine tochtjes die je gemakkelijk kunt maken. Ben je er ook even uit en heb je even een ander beeld voor ogen. Alle benodigdheden die noodzakelijk zijn gaan mee want het is toch eigen. Als we dan weer thuis zijn ben ik wel bekaf, maar het gaat om het idee. Heerlijk om er even tussenuit te zijn.
Voor mijn zus die 32 jaar getrouwd was, had ik nog een klein projectje op touw gezet. Het patroontje had ik ergens vandaan en na wat materiaal te hebben verzameld en wat borduuruurtjes, heb je dan een mooi felicitatiekaartje. Binnenkort begin ik met de tulpenkinderen, een patroon van een alfabet met tulpen erin verwerkt. Wordt ook wel heel mooi denk ik. Maar ik moet de start nog even maken. Misschien morgen of zondag. Alle materialen heb ik al wel verzameld, dus als ik wil kan ik zo los. Nog maar even zien.
Ook heb ik al weer wat kleine taakjes in de huishouding. Zo langzamerhand kan ik wel iets doen met één kruk. Is ook weer wat ontlastend voor de huisgenoten. Je wordt steeds handiger met alles wat je doet.  Het gaat de goede kant op.
Fijn weekend allemaal. 

dinsdag 9 april 2013

Eerste kaart verstuurd en laatste multicolor Happy Birthday


Al weer bijna drie weken geleden is het dat ik geopereerd ben. Ondertussen gaat het de goede kant op. Onder begeleiding van de fysiotherapeut maak ik enorme vorderingen op het bewegen. Zij geeft goede tips en goede oefeningen waar ik veel aan heb. Buiten loop ik al een behoorlijk stuk met twee krukken, binnenshuis mag ik mij met één kruk voortbewegen. Ik gebruik geen pijnstillers meer en wordt steeds meer selfsupporting. Toch zijn er nog kromme ongelukken. Afgelopen zaterdag zou ik pizza eten uit de oven. Toen deze klaar was ging het even mis. Op een of andere manier belandde de pizza op de kop op de afvalemmer. Alles zat eronder. De afvalemmer dus, de muur, de deur en de vloer. Gelukkig was DS in de buurt en die heeft alles weer schoongemaakt. Wat voel je je dan gehandicapt. Ach, ik geef me er maar aan over en houdt me vast aan alles wat ik wel kan.
O.a. borduren. Ik heb nog één werkje gemaakt in de Happy Birthday serie. Omdat het zo mooi wordt, ik het patroon al bijna uit het hoofd ken, omdat het zo gemakkelijk pakt en werkbaar is op de stoel waar ik op moet zitten. Ik kan het natuurlijk niet afmaken nu met een stofje, maar dan is er straks ook weer wat. De voorlopig laatste noem ik de multicolor, vanwege alle kleuren.
Ondertussen heb ik ook al weer wat anders gemaakt, maar dat laat ik morgen of overmorgen wel zien.   
De eerste afgemaakt Happy Birthday heb ik verstuurd naar mijn collega die 40 werd. Zaterdag heb ik het afgemaakt met een mooi knoopje en het bevestigd op de blauwe kaart. Zij was de aanleiding voor al deze werkjes. 

woensdag 3 april 2013

Lezen en lezen


Zo tussen de bedrijven door heb ik natuurlijk ook veel tijd voor lezen, één van mijn andere grote liefhebberijen. Wij lezen twee dagbladen en die worden bij het ontbijt van a tot z gelezen. Ik ben zo dus op de hoogte van alle actualiteiten. De heropening van het Rijksmuseum komt alle dagen aan bod. Over een kleine twee weken is het zover. Elke dag is er een voorwerp dat beschreven wordt door een conservator. Leuk. Het lijkt mij prachtig om daar t.z.t. een kijkje te gaan nemen.
Maar dat lezen krijgt natuurlijk een vervolg. Voor de operatie was ik regelmatig bij de bibliotheek om diverse boeken uit te zoeken. Zo staan er diverse boeken klaar. Ook mijn zus voorziet mij regelmatig van leesvoer. Deze keer had ze een intrigerende oorlogsroman van Jenna Blum. De titel van het boek is “Het familieportret”. 
Het verhaal gaat over Trudy, die lector is aan een Amerikaanse universiteit. D.m.v. een studie naar en interviews met Duitse en Joodse overlevenden probeert ze achter haar afkomst te komen. De tweede verhaallijn gaat over haar moeder [overlevende en destijds woonachtig in Weimar] die haar levensverhaal beschrijft. Uiteindelijk wordt natuurlijk alles duidelijk. Maar je krijgt een goed beeld hoe levens met elkaar verweven zijn en hoe ervaringen uit het verleden een rol spelen in het heden.
Straks komt de fysiotherapeut en vanmiddag ga ik naar het ziekenhuis en worden de hechtingen verwijderd. Zo vliegen de dagen voorbij.