Onlangs waren wij dus in het Drents Museum. Naast Helmantel bevinden zich nog allerlei andere tentoonstellingen in het samengestelde gebouw. Als je zo door het museum dwaalt, kom je vanzelf in het Gouvernementsgebouw, dat onderdeel uitmaakt van het museum. Dit gedeelte is al erg oud [19e eeuw] en heeft nog vele florale authentieke elementen. Leuk om te zien en op de foto te zetten.
Op één van de schilderijen viel mijn blik. Hé, een houtsnede waar één van onze poezen voor model heeft gestaan. Het is van Julie de Graag en zij leefde van 1877 tot 1924. O, dat kan dan toch niet! Maar de gelijkenis is verbluffend. Op het schilderij staat '1917' en honderd jaar later zijn die van ons pas geboren.
In het museum ook een tentoonstelling van 'Vrouwelijke kunstenaars uit de collectie kunst 1885 - 1935'. Mijn oog viel op een vitrine met boeken en bladen. Een van de mooi geïllustreerde boeken was 'De Borduurkunst" uit 1901 van Johanna W.A. Naber.
Toen ik thuis was keek ik op de laptop en, verbazingwekkend, iemand bood het te koop aan. Ik heb het gekocht en inmiddels gekregen.
Het stond daar natuurlijk vanwege de mooie illustraties van E. Brandt, maar ik werd getriggerd door de titel. Een aardig boekje in het Oud Nederlands, maar leuk samengesteld met illustraties en foto's van Hollandsche borduurwerken. Bovendien gedrukt door J.B. Wolters in Groningen. Waarschijnlijk voorlopig van Wolters-Noordhoff. Bijzonder hoe een en ander dan weer samenvalt.
Ik ben verder gegaan met de bubbels. Er passen nog wel een aantal op het doek. Toen ik het motief in het midden zag, deed het mij meteen denken aan eikeltjes. Past mooi bij deze herfsttijd!
Muzikale kerstpoezen kwam ik ook nog tegen op het internet. Wat er vroeger ook wel niet werd bedacht én bewaard is gebleven. [Uiteraard mét hulst 😉]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten