Van een lieve oude vriendin kreeg ik laatst een bakje met een substantie erin - HERMAN. Herman is een doorgeefcake waarbij je telkens een stukje beslag doorgeeft aan familie, vrienden of kennissen. Dit is natuurlijk al heel oud. Helaas heb ik Herman ter ziele laten gaan. Dit was bewust. Ernstig toch? Ik was niet in de stemming om me met Herman bezig te gaan houden en heb de inhoud van het doosje weggegooid. Misschien jammer van een traditie, maar een bewuste keuze. Toch vond ik de gedachte erachter wel heel erg leuk en ik besloot om het doosje niet leeg terug te gaan geven aan de eigenaresse. Ik maakte een leuk kaartje met daarin een tekst die betrekking heeft op vriendschap. Zo liet ik toch Herman niet helemaal in het vergeetboek plaatsnemen. Want de geste was natuurlijk wel prima. De tekst van het gedicht luidde als volgt;
Rozen verwelken
Herman is vergaan,
maar onze vriendschap
blijft altijd bestaan!
Zo is het goed voor mijn gevoel en daar gaat het om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten