zondag 3 november 2013

Natuurgeweld en muziekkussen

O, wat hadden we een vreselijke harde storm afgelopen maandag! Het ging behoorlijk tekeer in Leek en in  het noorden van het land. Het hoogtepunt was voorspeld tussen 11 en 1 uur 's middags. Dat klopte helemaal. We wonen hier nu bijna 30 jaar, maar dit hadden we nog niet meegemaakt. In de loop van de middag hoorde je van veel omgewaaide bomen, want wij waren toevallig alle vier thuis. We werden wel verwacht op ons werk, maar dat was pas na drie uur. 
Op een gegeven moment was er allerlei drukte naast ons huis. De weg werd afgezet en een boom werd preventief omgezaagd. Hij vormde een gevaar voor zijn omgeving. Toen we op straat kwamen zagen we de ravage in onze straat. Meerdere bomen omgewaaid en veel takken. In onze straat staan veel grote eikenbomen en deze zitten nog vol met blad. Enorme windvangers dus. Maar de boom werd dus geruimd. Een heel spektakel. Het wilde eerst niet vlotten, maar uiteindelijk legde hij toch het loodje. 



Hij kwam verkeerd terecht, nl. half op de lantaarnpaal en op de tegenover staande boom. Dit was al niet een mooie boom, maar nu is hij volledig gehavend. Ook deze boom wordt t.z.t. omgezaagd. Een rare gewaarwording. We weten een paar dingen zeker. Het is veel lichter achter ons huis, we krijgen veel meer zon en er komt veel minder blad in onze tuin. Wellicht komt er nog herplant, maar dan duurt het wel even voordat de bomen weer zo hoog zijn. 
De boom versperde de weg, maar via de andere kant kon ik nog op weg naar Oldekerk. Mijn DH moest naar Siddeburen, maar de weg was daar ook versperd, zodat hij een vrije middag en avond had. DS zou weer naar Leeuwarden, maar de treinen reden niet. Je krijgt dan zo'n saamhorigheidsgevoel dat je meestal hebt bij exceptionele gebeurtenissen. Zoals meestal bij extreme weersomstandigheden. 
Als je zo door het Groninger landschap rijdt dan zie je pas hoeveel de storm aangericht heeft in de omgeving. Haast overal geschanseerde bomen en vernielingen. Wat een geweld. 
In het repetitielokaal hebben we harde houten stoelen en ik zit daar op een kussentje. Een heel gewoon kussentje met wat blauwe en gele kleurtjes. Hier op onze eigen, niet harde stoel. Niet echt erg leuk. Ik had nog wat muziekstof liggen en bedacht me dat ik het kussentje wel kon gaan bekleden met een hoesje.
Zo bedacht, zo gedaan en na wat freubelen heb je dan meteen een heel ander leuk muziekkussentje! Voor onder mijn instrument heb ik ook een kussentje, dat ga ik ook nog bekleden. Wordt het allemaal wat vrolijker en leuker door.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten